«Հայրենիքի զարգացման նախաձեռնություն» հիմնադրամ (HDIF)
February E-News
Homeland Development Initiative Foundation (HDIF)
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
The Netherlands Diary/Նիդ.օրագիր
The Netherlands Diary
Friday, 26 February 2021
Homeland Development Initiative Foundation (HDIF)
orgeous collection has been inspired by the Buy Armenian movement that took hold during the holiday season. "We were thinking about the next big holiday and wanted to be ready with our handmade, fair trade handicrafts," stated Tim Straight, HDIF founder and executive director.
laborating with refugee artisan groups and local social enterprise partners. Maral is originally from Aleppo, Syria. As a child, she learned embroidery techniques from her grandmother. When she lived Aleppo, embroidery wasn’t her line of work, but she started a business with other embroiderers in Yerevan. 
arts to support Armenians in disadvantaged regions as well as to promote traditional crafts. Cultural Director Lala Mneyan is the driving force behind HDIF's partnership with Kenats Tun. The 
$7,000 to purchase a laser cutting machine that will allow the artisans to diversify and expand their line of #MadeinArmenia products. This new technology will be the gateway to endless possibilities with a wide variety of materials like leather, wood, plastics, glass, stainless steel, paper, and more. The end result will be new products that can be sold by HDIF and HDIF-USA around the world.
Hippety hoppity Easter's on its way! HDIF-USA is currently in Armenia to collect its first BIG ORDER of 2021. Easter products will be available for online order in the U.S. starting the second week of March. The new product line will include a wide variety of knitted, embroidered, and felt egg ornaments, painted wooden crosses, felt bunnies and chicks, and much more! 
International Women's Day
Փաստերը գլխիվայր շուռ տված Նիդերլանդներում Ադրբեջանի դեսպանին՝ մտորելու համար
Նիդերլանդներում Ադրբեջանի արտակարգ և Լիազոր դեսպան Ֆիքրատ Ախունդովն այս անգամ փետրվարի 11-ին հոդված էր հրապարակել նիդերլանդական «EW magazine» շաբաթաթերթի կայքում`մեղադրելով Նիդերլանդացի խորհրդարանականներին ու այս երկրի հայ համայնքին: Հոդվածին ..խոսուն,, վերնագիր է դրել` «Հայաստանը վտանգում է խաղաղությունը Հարավային Կովկասում»: Աբսուրդը սկսվում է հենց վերնագրից, այդ ինչպես կարող է Հայաստանը վտանգել խաղաղությունը, երբ անցյալ տարի սեպտեմբերի 27-ին` անտեսելով ԵԱՀԿ Մինսկի խմբի (The OSCE Minsk Group) արցախյան հակամարտության խնդրի խաղաղ լուծման գործընթացը` Թուրքիայի օգնությամբ ու վարձկանների մասնակցությամբ հե՛նց Ադրբեջանն է լայնածավալ պատերազմ սկսել Լեռնային Ղարաբաղի դեմ` սրանով էլ վտանգելով «խաղաղությունը Հարավային Կովկասում»:
Միջազգային հանրության համար սա անթաքույց փաստ է, բայց Ադրբեջանի դեսպանը նրբորեն շրջանցել է պատերազմի նախահարձակին ու ինչպես միշտ մեղադրանքը շրջել Հայաստանի կողմ: 2020 թվականի նոյեմբերի 10-ի` եռակողմ պայմանավորվածության զինադադարից հետո չէր կարող Հայաստանը ձեռնարկել քայլեր, որոնք վնասեին խաղաղությանը՝ այն դեպքում, երբ Հայաստանը պատերազմի արդյունքում զիջեց շահեկան դիրքերն ու իրեն ոչ ձեռնտու պայմաններով գնաց խաղաղության: Ակնհայտ հասարակությանը մոլորեցնող սխալ մեկնաբանություն: Սա միայն վերնագրի մասով:
Հոդվածն ինչու՞ հենց EWmagazin-ում
ewmagazin-ի թղթակիցը ՀՀ դեսպան Տիգրան Բալայանին վեց հարց էր ուղղել Ադրբեջանի հետ վերջին պատերազմի վերաբերյալ: Պատասխանները հրապարակվեցին հունվարի 28-ին «Եվրոպան փակում է աչքերը» վերնագրով:
https://www.ewmagazine.nl/buitenland/achtergrond/2021/01/balayan-europa-sluit-de-ogen-223118w/
Հայ դեսպանի ներկայացրած թվերն ու անհերքելի փաստերը պատմում էին ծանր, պատերազմական հանցագործությունների վիճակագրության մասին:
Սա էլ հիմք հանդիսացավ Ադրբեջանի դեսպանին իր հոդվածը հենց EW բերել: Ճիշտ է թերթային տարբերակով այն չտպագրվեց, բայց տեղ գտավ կայքում՝ վերտառությամբ, որ ներկայացված դիրքորոշումը պարտադիր չէ համընկնի EW-ի կարծիքին: Այլ խոսքով շաբաթաթերթը վերապահում է ունեցել և ճիշտ էլ մոտեցել խնդրին, քանի որ, ինչպես ցույց են տալիս նաև հոդվածի ներքևի մասում գտնվող մեկնաբանությունները` փաստերի ճշմարտացիությունը խնդրահարույց են ու դրանք կրկնվում են Ադրբեջանի տարբեր քաղաքական գործիչների մոտ` ասես շտամպով թողարկված ադրբեջանական արտադրանք: Որքանո՞վ ռեալ կլինեն փաստերը, դա պարոն Ախունդովի համար էական էլ չէ: Կարևորը` ասել, մեղադրել ու անցնել առաջ: Անտեղյակ լսարանի ականջին հնարավոր է այն ընդունելի լինի: Այս փորձը 2020 թվականի փետրվար ամսից Նիդերլանդների Թագավորությունում իր առաքելությունը սկսած մեծարգո դեսպան Ախունդովն արդեն ունի: Երբ դիվանագետների «Diplomat Magazine» մամուլի հարթակը Հայաստանի մշակութային կյանքի, ֆրանկաֆոն երկրների համագործակցության ու կորոնավիրուսի պայմաններում Հայաստանում ընթացող ժողովրդական գործընթացների մասին նյութեր հրապարակեց, դրան Ադրբեջանի դեսպանը պատասխանեց հենց այս նույն կայքում՝ հանդուրժողականության, կրոնական ու էթնիկ միասնության իրենց «փայլուն» մոդելի մասին պատմող հոդվածով (Azerbaijan is a model of multiculturalism and tolerance, April 5, 2020, Diplomat Magazine): Այն գովերգում ու պատմում էր հուշարձանների խնամքի ու պահպանման մասին, ինչպես են «Հրո երկրում» տարբեր ազգեր, այդ թվում հայերը, միասին համերաշխ ապրում: Աղերս չունեցող ճշմարտությունը` գոնե հայերին վերաբերվող մասով եկել «բախվել» էր Ադրբեջանում հայկական մշակութային արժեքների համատարած ոչնչացմանը, քրիստոնեական խաչերի գլխատմանն ու ու խաչքար-հուշարձանների ավերմանը: Ճշմարիտ պատկերն ու Ախունդովի այս հոդվածի պատասխանն արտացոլված է The Netherlands Diary կայքում: («Azerbaijan As A Brilliant Model of A Unity of Tolerance, Religion, Ethnicity! Serious or a Joke?». Friday, 26 June 2020) այստեղ:
https://www.nidoragir.com/2020/06/azerbaijan-as-brilliant-model-of-unity.html
https://www.facebook.com/DiplomatMagazineTheHague/posts/2890863284326927
Այս երկու հոդվածները համեմատելով ընթերցողը անզեն աչքով պարզ կտեսնի կեղծիքն ու ճշմարտությունը:
Մեր պատասխանը երկար ժամանակ տեղադրված էր նույն Diplomat Magazine-ի ֆեյսբուքյան էջում:
Երեսփոխանների հետ երես առ երես հանդիպումներում դեսպան Ֆիքրատ Ախունդովն ասելիք չունեցավ
Նիդերլանդական մամուլին զգայուն կերպով հետևող ու այսչափ հետևողական արձագանքող Ադրբեջանի հարգարժան դեսպանը, պրակտիկ հանդիպումներից, որտեղ կարող է բարձրաձայն բղավել ադրբեջանական «ճշմարտության» մասին, խուսափում է: էլ որտե՞ղ, եթե ոչ երկրի խորհրդարանի բարձր ամբիոնից կարելի էր խոսել: Նա այդպես էլ չմասնակցեց Հաագայում, փետրվարի 4-ին, Նիդերլանդների խորհրդարանի հրավիրված արտաքին հարաբերությունների հանձնաժողովի նիստին, որտեղ ի դեպ հրավիրված Հայաստանի դեսպանը ելույթ ունեցավ: Հանդուրժողականության ու ժողովրդավարության մասին դասեր տվող Ադրբեջանի դեսպանը հանդիպման հրաժարվելը նույնացրեց հայ գործընկերոջ ներկայության փաստով, ոչինչ որ արտաքին գործերի հանձնաժողովը, որպես փոխզիջում առաջարկել էր Հայաստանի դեսպանի հետ միաժամանակ ներկա չլինել հանձնաժողովի նիստին, կամ մի այլ օր մասնակցել: Այս տարբերակից էլ Ադրբեջանի դեսպանը հրաժարվել էր` սրանով մերժելով ադրբեջանական կողմի հանդիպումը արտաքին հարաբերությունների հանձնաժողովի անդամների հետ:
Փոխարենն անպակաս են խորհրդարանականների հասցեին արված լուտանքները մամուլի էջերից
Այսպիսով Պարոն Ախունդովը թողած Նիդերլանդների պես ժողովրդավարական երկրի խորհրդարանական ամբիոնը, օգտագործելով (ավելի ճիշտ կլինի ասել չարաշահելով) մամուլում իր պատասխան խոսքի ընձեռնված հնարավորությունը EWmagazin-ի համացանցային էջից ուղիղ մեղադրանք է հնչեցնում այն երկրի խորհրդարանականների հասցեին, որտեղ հավատարմագրված է ինքը: Նրա բնորոշմամբ նիդերլանդական «պոպուլիստական կուսակցությունների որոշ խորհրդարանականների» ազդեցության տակ ընդունվել են «Ադրբեջանի դեմ 11 աննախադեպ բանաձևերը»:
Նա սա վերագրում է Հայկական լոբբիի ազդեցությանը՝ իբր Նիդերլանդների 2021 թվականի մարտի խորհրդարանական ընտրություններում հայ ընտրողների ձայները ստանալու համար:
Իրականում այս խմբակցություններին պոպուլիստական որակավորում տալը՝ մեղմ ասած, կամ անտեղյակության, կամ էլ անգրագիտության արդյունք է, խորհրդարանում այն ընդունվել է մեծամասնության կողմից, իսկ թե ինչպիսի ժողովրդավարական համակարգ ունի Նիդերլանդները արդեն մոտ 30 տարի իշխող Ալիևյան կլանի ներկայացուցիչ դիվանագետին չէ, որ պետք է գնահատականներ հնչեցնի:
Բայց ոչ, դեսպանն ավելի առաջ է գնում, որոշ նիդերլանդացի խորհրդականների էլ մեղադրում է Ադրբեջանի դեմ ռասիստական, ազգայնական և շովինիստական զգացմունքներ տարածելու մեջ:
Դեսպանը զուր է յուր բարկության մաղձը թափում Նիդերլանդացի դեպուտատների ու հայ համայնքի վրա: Ադրբեջանաթուրքական ագրեսիան միայն Նիդերլանդների խորհրդարանի կողմից չի դատապարտվել, նմանատիպ բանաձևեր են ընդունվել Բելգիայում, Ֆրանսիայում, Լյուքսենբուրգում, այլ երկրների խորհրդարանականների ու կազմակերպությունների, առաջադեմ մարդկության կողմից: Սա էլ դեսպանը վերագրում է խոսքի ազատությունը չարաշահած հայկական սփյուռքի ազդեցությանը, որը «չի մտածում իրենց հայրենիքի մասին, այլ ավելի շատ գործում է Ադրբեջանի դեմ»:
Անխնա քննադատությանն արժանացած նիդերլանդների հայ համայնքը
Հետաքրքիրն ու արտառոցը նա է, որ նավթադոլարներով գնված ահռելի քանակի զենքերով ու վարձկաններով Արցախի վրա արշաված ու այն պաշարած երկրի դեսպանն է հատկապես Բենելյուքսի երկրների հայկական սփյուռքին մեղադրում Ադրբեջանի դեմ` իր խոսքերով «կեղտոտ արշավ» կազմակերպելու, Եվրոպական արժեքները, խոսքի ազատությունը ոտնահարելու մեջ: Մի դրվագում էլ՝ Խաղաղությունը խաթարած, պատերազմով հարց լուծած երկրի դիվանագետը, քննադատում ու մեղադրում է՝ այս անգամ ոչ թե «պոպուլիստական հայացք» ունեցող առանձին կուսակցություններին, այլ ուղիղ Նիդերլանդների խորհրդարանին, որն անարդարացի է վարվել ու մի բանաձևով էլ չի դատապարտել ադրբեջանի ռմբահարումներին պատասխանած հայկական կողմին: Ախունդովը արդարացի է համարում, որ նման մի բանաձևով էլ նշվեր ադրբեջանցի զոհերի, պատմական հուշարձաների ու մշակութային կոթողների ոչնչացման մասին: Սա այն դեպքն է, երբ զոհի վրա հարձակվողը բողոքում է, որ վնասվել է այն ատամը, որով կառչել է զոհից:
Նիդերլանդների հայ համայնքը Նիդերլանդների հասարակության ինտեգրված մի հատվածն է, որը գործուն մասնակցությունն ունի երկրի ժողովրդավարության, դեմոկրատիայի կայացմանն ու կերտմանը, մասնակցում է երկրի բազմազգ մշակութային կյանքում կազմակերպվող միջոցառումներում, սերտ ու բարեկամական կապերի մեջ է մյուս համայնքների հետ :
Հանդուրժողականությյունից խոսել սիրող դեսպանը պետք է լավ իմանա, որ Նիդերլանդներում համարյա նույնքան թվով հայեր են բնակվում, քան իր արդեն տարբեր հոդվածներում մատնանշած հայերի թիվն է Ադրբեջանում: Նրա խոսքերով` Արցախի հայերից բացի, ,,հանդուրժողական,, Ադրբեջանում բնակվում են 30 հազար հայեր: Հիմա դեսպանին մտորելու համար պարզ ու տրամաբանական հարց: Այդ ինչպե՞ս է, որ նման քանակությամբ հայեր բնակվելով Ադրբեջանում չկան հայկական դպրոցներ, թերթեր, մշակութային օջախներ, Բաքվի միակ եկեղեցին էլ զրկվել է գմբեթի խաչից, իսկ ավելի քիչ թվով հայեր Նիդերլանդներում ունեն մի քանի հայկական եկեղեցի, մշակութային օջախներ, բազմաթիվ կիրակնօրյա հայկական դպրոցներ, թերթ և այլը: Այն դեպքում, երբ նախկինում դրանց պակասը չի եղել: Այդ ինչպե՞ս է, որ Նիդերլանդներում պահպանվել են հայկական մշակութային արժեքներն ու կոթողները, փողոցների, կամուրջների, եղեղեցիների, այլ օբեկտների հայկական անվանումներ, իսկ Ադրբեջանի տարածքում դրանք համարյա իսպառ բացակայում են, այն դեպքում, երբ ժամանակին տարածքն հայտնի է եղել հայկական մշակութային բազմազան հարուստ ժառանգությամբ: Այս հստակ հարցին դժվար էլ ի վիճակի լինի պատասխանել դեսպանը, քանի որ անցնող տարիներին Ադրբեջանում հետևողական պայքար է մղվել հայկականության դեմ, անգամ հայատառ անառիկ միջնադարյան վանքերը վերագրվել են այլ մշակույթի: Ադրբեջանի հակահայ քարոզչությունը ցավոք սահմաններ չճանաչեց:
Քննադատելով հայ համայնքին Նիդերլանդներում Ադրբեջանի դեսպանը ցավոք չի ,,նկատում,, որ հայերի նկատմամբ Ադրբեջանի ատելության, անհանդուրժողականության խոսքը տեղափոխվել է Նիդերլանդներ, դա արտացոլվեց Նիդերլանդներում գործող թուրք-ադրբեջանական բարեկամության ընկերության նախագահ Իլհան Աշկինի խոսքերում, երբ հնչեցրեց «Ղարաբաղը լինելու է հայերի գերեզմանը» ազգայնամոլական արտահայտությունը։ Բազմազգ ու բազմամշակույթ Նիդերլանդներում նա այդպես էլ չգիտակցեց, որ խախտել է Նիդերլանդական համակեցության օրենքները, թեև Նիդերլանդների արդարադատության վերին ատյանները ատելություն, բռնություն քարոզող խոսքի համար նրան դատապարտեցին։
https://www.ad.nl/almelo/hoge-raad-oproep-tot-geweld-tegen-armeniers-in-almelo-bewezen~a6f4485f/
Իսկ Ադրբեջանում իշխանամետ շատ թերթեր ու կայքեր կարծեցին «Հոլանդիան պատժում է ադրբեջանցուն Հայաստանին քննադատելու համար» (իշխանամետ կայքերից մեկի վերնագիրը
Գուցե մենք պետք է հասկանա՞նք Ախունդովին, նրա երկիրը չի գտնվում ժողովրդավարական երկրների առաջին տասնյակում, ընդհակառակը այն եզրափակողների ցուցակում է, որտեղ կան բանտարկված լրագրողները և ամենօրյա խախտվում են մարդու իրավունքները:
Դեռ թարմ է դեպքը ինչպես 2020 թ. Հուլիսին, դեսպանատան պատշգամբից, երբ ամբոխը հավաքվել էր դեսպանատան շենքի «անձեռնամխելի» տարածքում, նա հրահրեց քարեր նետել հայ ցուցարարնեի վրա, որոնց հավաքն արտոնված էր պաշտոնապես: Հասկանալի է, որ նա լավ տեղեկացված չէ միջազգային իրավունքի, նույնիսկ իր սեփական դիրքորոշմանը ներկայացվող պահանջների մասին:
Ահա թե ինչին պետք է հետևեր դեսպանը։ Դեսպանն իհարկե աշխատում է, բայց հակառակ ուղղությամբ։ Ադրբեջանում այդպես էլ չհասկացան Աշկինի խոսքերի իմաստը, քանի որ հենց նրանք անմիջական այս հանցագործության իրագործողները դարձան 2020թ. սեպտեմբերի 27-ին` սկսելով մահ սփռող պատերազմ: Աշկինի արարքը (ինչպես նաև մարդասպան Սաֆարովի) Ադրբեջանում խրախուսվում է ու այս պատկերը քաջ ծանոթ է Ադրբեջանի դիվանագետին։
Իսկ Փաստերն այլ բան են ասում
Ադրբեջանի դեսպանը քողարկվելով ՄԱԿ-ի Անվտանգության խորհրդի, ոչ միանշանակ Ադրբեջանի օգտին արված, բայց այդպես ներկայացվող չորս բանաձևերի (822, 853, 874 և 884) հետևում, արդարացնում է ռազմական ուժի կիրառումը, որի արդյունքում երկու կողմերից խլվեցին մարդկային հազարավոր կյանքեր, Հայաստանի կառավարությանն է մեղադրում բոլոր եղած ու չեղած մեղքերում:
Շատ հետ չգնանք, թվարկենք պատերազմի արդյունքում առաջացած իրադրությունը, որը զուտ մարդասիրական է:
Անտեղյակ լսարանին, իրոք կարող է դեսպանը համոզել, բայց անհերքելին այն է, որ այս ու մյուս անգամները Լեռնային Ղարաբաղի դեմ պատերազմը սկսել է հենց Ադրբեջանը: Գրավվել է Հադրութի շրջանը, այլ տարածքներ, որ պատկանել է Արցախին, որտեղ բնակվել են բացառապես հայեր: Վերջին Պատերազմի ընթացքում Ադրբեջանը 3 անգամ վիժեցրել է ԵԱՀԿ Մինսկի խմբի երկրների առաջին դեմքերի հրադադարի առաջարկները, խախտում է ռազմագերիներին` բոլորը բոլորի դիմաց հանձնելու պայմանավորվածությունները, ձգձգում է մշակութային արժեքների վիճակը գնահատելու ՅՈՒՆԵՍԿՕ-ի առաքելական այցը...
Անհասկանալի է, որ հրադադարից անցել է մոտ երեք ամիս, բայց Ադրբեջանը իր մոտ է պահում հարյուրավոր գերեվարված հայերի, որոնց մի մասին տանջում ու սպանում է, անտեսում է Եվրամիության նրանց ազատելու կոչերը, ավելին սպառնում է խզել ԵՄ-ի հետ հարաբերությունները:
« …Մինչդեռ Ադրբեջանը շարունակում է կատարել իր պարտավորությունները»- այսպես գրում է Ախունդովը EW-ին:
Միայն այս պնդումից հայտնի չէ , թե էլ ինչ պարտավորությունների կատարում նկատի ունի Ադրբեջանի դեսպանը:
Հոդվածում անրադարձել ենք միմիայն պարոն դեսպանի Նիդերլանդացի պատգամավորների ու հայ համայնքի հասցեին արված մեղադրանքներին: Մյուս թեմաներով նրա ասված խոսքերն այնքան անտրամաբանական , ծիծաղելի, անիրական ու հակասական են, որ հարկ չկա ուշադրության արժանացնել: Եղածն էլ բավական է պատկերացում կազմելու այսօրվա Ադրբեջանում ընթացող հակաժողովրդական գործընթացների ու Հայաստանի նկատմամբ ունեցած վերաբերմունքի մասին:
Hay Azian
«Նիդերլանդական օրագիր» կայքի խմբագիր
Հ.Գ- Հիշյալ հոդվածը թարգմանվել է անգլերեն (թարգ.Ն.Գասպարյան)և հոլանդերեն (թարգ.Փ.Կնիազիան,Ն.Ռոմաշուկ)
Հոլանդերեն տարբերակն ուղարկվել է EWmagazine հանդեսին
Thursday, 25 February 2021
Նիդերլանդների խորհրդարանը հայանպաստ բանաձևեր է ընդունել. Հայոց ցեղասպանությունը ճանաչելու հերթը կառավարությանն է
PERSBERICHT
Federatie Armeense Organisaties is blij met duidelijke uitspraak Tweede Kamer
Regering aan zet om eindelijk Armeense genocide ter erkennen
Den Haag, 25 februari 2021 – De Federatie Armeense Organisaties Nederland (FAON) bedankt de Tweede Kamer voor het aannemen van de motie, die Kamerlid van ChristenUnie Joël Voordewind 25 februari heeft ingediend.
In de motie wordt de regering expliciet opgeroepen de Armeense genocide te erkennen. De TweedeKamer stemde vrijwel unaniem voor de motie.
Deze zeer brede steun voor de motie laat zien dat er al te lang groot ongenoegen in de Kamer was over de wijze waarop de achtereenvolgende regeringen de Armeense genocide behandelden.
De dank van FAON, het 24 april Comité en van alle Armeniërs in Nederland gaat uit naar Joël Voordewind en de vele andere Kamerleden, die gedurende lange tijd zich ingespannen hebben voor de erkenning van de Armeense genocide. Velen van hen hebben ook door aanwezigheid bij de herdenkingen, bij monumenten, bij concerten zoals bij het 100 jaar herdenkingsconcert in de Grote Kerk in Den Haag hun betrokkenheid geuit. De FAON is hen zeer erkentelijk. De FAON dankt ook de leden van het Comité van Aanbeveling van het 24 april comité van FAON voor hun jarenlange steun.
Uit de motie Voordewind c.s. komt ook als boodschap naar voren, dat duidelijke taal geboden is om precaire onderwerpen als deze, in de toekomst tot een oplossing te brengen.
De FAON acht deze gedachte nu extra belangrijk, gezien de huidige situatie, waarbij tijdens de oorlog in Nagorno Karabach door Genocide Watch gewaarschuwd is voor een nieuwe genocide, en ook na de oorlog zowel Turkije als Azerbeidzjan zich agressief opstellen tegenover Armenië.
Het uitblijven van benoemen en erkennen van vroegere gebeurtenissen als genocide, kan als verkeerd signaal worden opgevat.
De FAON gaat ervan uit dat de regering deze zeer duidelijke uitspraak van de Kamer niet naast zich neer zal leggen, en tot uitvoer zal brengen.
Al in eerdere moties (2015, 2018) sprak de Kamer zelf expliciete erkenning van de Armeense genocide uit, nadat de Kamer deze in 2004 bij de motie Rouvoet, al had erkend met de unanieme oproep aan de regering “de erkenning van de Armeense genocide nadrukkelijk en voortdurend aan de orde te stellen bij Turkije, in bilateraal en in de EU- dialoog.
Met de nieuwe motie laat de Kamer alsnog weten, niet langer te kunnen instemmen met de manier met de huidige benadering door het kabinet.
Zoals bekend werden bij de Armeense genocide ook andere Christelijke minderheden, als Assyriërs, Arameeërs en Pontische Grieken slachtoffer. Ook voor hen is het niet-erkennen van de genocide door de regering steeds pijnlijk geweest.
• Federation of Armenian Organisations in the Netherlands • FAON
PRESS RELEASE
Federation of Armenian organisations is pleased with the clear ruling of the Parliament
Now it’s the governments move to finally recogise the Armenian Genocide
The Hague, 25 February 2021 – The Federation of Armenian Organisations in the Netherlands (FAON) thanks the House of Representatives of the Netherlands for adopting a motion, that MP Joël Voordewind (ChristenUnie) has put forward today.
This motion calls on the Dutch government explicitly to recognise the Armenian Genocide. The motion is adopted almost unanimuously.
This very broad support for the motion shows that for too long there has been great dissatisfaction in the Parliament how the successive governments have dealt with the Armenian Genocide.
FAON, the 24 April Committee and all Armenians are thankful to Joël Voordewind and also to the many other MPs, who were committed to the recognition of the Armenian genocide for many years. Many of them showed their commitment by being present at 24 april commemorations, at Genocide monuments, concerts, such as the Armenian Genocide Centennial commemoration concert in the Grote Kerk in the Hague. FAON is grateful to them all. FAON is also thanking the members of Recommending Committee of 24 April Committee for their support for years.
The motion's message is that a clear language is needed to resolve precarious issues in the future. The FAON considers this idea especially important, given the current situation, in which Genocide Watch warned of a new genocide during the war in Nagorno Karabakh, and after the war both Turkey and Azerbaijan are aggressive towards Armenia.
The failure to identify and recognise historical events as genocide can be considerd as the wrong signal.
The FAON assumes that the government will not disregard this very clear statement of the Parliament and will implement it.
In earlier motions (2015, 2018), the Parliament explicitly recognised the Armenian Genocide, after the Dutch Parliament had already recognised it in 2004 in the motion by MP Rouvoet adopted unanimously, which appeals to the government “to expressly and continuously raise the recognition of the Armenian Genocide during the bilateral and EU dialogue with Turkey”.
With the new motion, the Parliament announces that it can no longer agree with the government's current approach.
As it is known, other Christian minorities, such as Assyrians, Arameans and Pontic Greeks, were also victims of the Armenian Genocide. In the same way as for Dutch people with an Armenian backgroud, also for people with these backgrounds, the government's failure to recognise the genocide has always been painful.
• Հոլանդահայ Կազմակերպությունների Ֆեդերացիա • FAON
Մամլո հաղորդագրություն
Հոլանդահայ կազմակերպությունների ֆեդերացիան գոհ է Նիդերլանդների խորհրդարանի հստակ որոշումից
Այժմ հերթը Հոլանդիայի կառավարությանն է, որպեսզի ճանաչի Հայոց ցեղասպանությունը
Հաագա, 25 փետրվարի 2021 թ. – Հոլանդահայ կազմակերպությունների ֆեդերացիան (FAON) շնորհակալություն է հայտնում Նիդերլանդների խորհրդարանին Քրիստոնեական միություն խմբակցության պատգամավոր Ջոել Ֆորդեվինդի բանաձևն ընդունելու համար։
Բանաձևում հստակորեն կոչ է արվում կառավարությանը ճանաչել Հայոց ցեղասպանությունը։ Խորհրդարանը համարյա միաձայն ընդունեց բանաձևը։
Պատգամավորների լայն աջակցությունը բանաձևին ցույց է տալիս, որ Նիդերլանդների խորհրդարանում բավական երկար ժամանակ տիրում էր մեծ դժգոհություն Հայոց ցեղասպանության հետ կապված իրար հաջորդող կառավարությունների վերաբերմունքից։
FAON-ը, ապրիլի 24-ի հանձնախումբը և համայն հոլանդահայությունը երախտապարտ են Ջոել Ֆորդեվինդին և խորհրդարանի բազմաթիվ այլ անդամներին, որոնք երկար տարիներ ջանք չեն խնայել, որպեսզի ճանաչվի Հայոց ցեղասպանությունը։ Նրանցից շատերը ցուցաբերել են անմնացորդ նվիրվածություն և սատարել են մեզ` ներկա գտնվելով Մեծ Եղեռնի զոհերի ոգեկոչման միջոցառումներին, ինչպես օրինակ Հաագա քաղաքում կայացած Հայոց ցեղասպանության 100-ամյակին նվիրված ոգեկոչման համերգին։ FAON-ը երախտապարտ է բոլոր նրանց, ովքեր աջակցեցին մեզ այս հարցում։ FAON-ը նաև շնորհակալություն է հայտնում ապրիլի 24-ի հանձնախմբին սատարող կոմիտեի անդամներին տարիներ շարունակ մեզ ցուցաբերած աջակցության համար։
Ֆորդեվինդի և այլոց բանաձևի պատգամը կայանում է նրանում, որ անհրաժեշտ է հստակ լեզվով խոսել իրերի մասին, որպեսզի ապագայում կարելի լինի լուծում գտնել կնճռոտ խնդիրների համար։
FAON-ը համարում է, որ այս գաղափարը չափազանց կարևոր է՝ հաշվի առնելով ներկայիս իրավիճակը, երբ Լեռնային Ղարաբաղի պատերազմի ժամանակ իսկ Genocide Watch-ը նախազգուշացրել էր նոր ցեղասպանության մասին, իսկ պատերազմից հետո և՛ Թուրքիան, և՛ Ադրբեջանը ագրեսիվ դիրքորոշում են որդեգրել Հայաստանի նկատմամբ։
Պատմական իրադարձությունները չկոչել և չճանաչել, որպես ցեղասպանություն, կարող է բոլորովին սխալ պարունակել։
FAON-ը ենթադրում է, որ կառավարությունը չի անտեսի խորհրդարանի այս շատ հստակ հայտարարությունը և կիրականացնի այն։
Ավելի վաղ բանաձևերով (2015,2018), խորհրդարանը հստակորեն ճանաչել է Հայոց ցեղասպանությունը։ Խորհրդարանը դեռ 2004 թ. միաձայն ընդունելով Ռաուֆուտի բանաձևը ճանաչել էր Հայոց ցեղասպանությունը։ Այդ բանաձևը դիմելով կառավարությանը նշում է. «Թուրքիայի հետ երկկողմ կամ Եվրամիության շրջանակներում երկխոսության ժամանակ կառավարությունը պետք է հստակորեն և շարունակաբար քննարկման առարկա դարձնի Հայոց ցեղասպանության ճանաչումը»։
Նոր բանաձևով խորհրդարանը հայտնում է, որ այլևս չի կարող համաձայնվել կառավարության ներկայիս մոտեցման հետ։
Ինչպես հայտնի է, Հայոց ցեղասպանության ժամանակ այլ քրիստոնյա փոքրամասնություններ, ինչպիսիք են ասորիները, արամեացիները և պոնտացի հույները, նույնպես զանգվածային ջարդերի զոհ են դարձել։ Նրանց համար էլ ցավալի է, երբ Նիդերլանդների կառավարությունը լիարժեք չի ճանաչում ցեղասպանությունը։
/////////////////////////////////////////////////////////////
Նիդերլանդների խորհրդարանը հայանպաստ բանաձևեր է ընդունել. Հայոց ցեղասպանությունը ճանաչելու հերթը կառավարությանն է
ԵՐԵՎԱՆ, 26 ՓԵՏՐՎԱՐԻ, ԱՐՄԵՆՊՐԵՍ: Նիդերլանդների խորհրդարանը փետրվարի 25-ին երկու հայանպաստ որոշում է կայացրել. ընդունվել է Քրիստոնեական միություն խմբակցության պատգամավոր Ջոել Ֆորդեվինդի բանաձևը, որը Նիդերլանդների կառավարությունից պահանջում է ճանաչել Հայոց ցեղասպանությունը, ինչպես նաև հավանության է արժանացել Մարտին վան Հելֆերտի բանաձևը՝ Ադրբեջանի կողմից հայ գերիներին վերադարձնելու անհրաժեշտության մասին: Այս մասին «Արմենպրես»-ին տեղեկացրեց Հոլանդահայ կազմակերպությունների ֆեդերացիայի նախագահ Մաթո Հախվերդյանը՝ ընդգծելով, որ հոլանդահայերը ողջունում են Նիդերլանդների խորհրդարանի կողմից երկու բանաձևերի ընդունումը և շնորհակալություն հայտնում նման հստակ դիրքորոշման համար: «Բանաձևերն ընդունվել են ձայների ճնշող մեծամասնությամբ։ Միայն թուրքամետ DENK խմբակցությունը (3 պատգամավոր) դեմ քվեարկեց։ Ջոել Ֆորդեվինդը պահանջեց, որ կառավարությունը հայտնի, թե ինչպես է կիրառելու այս մեծամասնության կողմից ընդունված բանաձևի դրույթները»,-նշեց Հախվերդյանը։
Պատգամավոր Ջոել Ֆորդեվինդի բանաձևում հստակորեն կոչ է արվում կառավարությանը ճանաչել Հայոց ցեղասպանությունը։
«Պատգամավորների լայն աջակցությունը բանաձևին ցույց է տալիս, որ Նիդերլանդների խորհրդարանում բավական երկար ժամանակ տիրում էր մեծ դժգոհություն Հայոց ցեղասպանության հետ կապված իրար հաջորդող կառավարությունների վերաբերմունքից։ Հոլանդահայ կազմակերպությունների ֆեդերացիան (FAON), Ապրիլի 24-ի հանձնախումբը և համայն հոլանդահայությունը երախտապարտ են Ջոել Ֆորդևինդին և խորհրդարանի բազմաթիվ այլ անդամներին, որոնք երկար տարիներ ջանք չեն խնայել, որպեսզի ճանաչվի Հայոց ցեղասպանությունը։ Նրանցից շատերը ցուցաբերել են անմնացորդ նվիրվածություն և սատարել են մեզ` ներկա գտնվելով Մեծ Եղեռնի զոհերի ոգեկոչման միջոցառումներին, ինչպես օրինակ Հաագա քաղաքում կայացած Հայոց ցեղասպանության 100-ամյակին նվիրված ոգեկոչման համերգին։ FAON-ը երախտապարտ է բոլոր նրանց, ովքեր աջակցեցին մեզ այս հարցում։ FAON-ը նաև շնորհակալություն է հայտնում Ապրիլի 24-ի հանձնախմբին սատարող կոմիտեի անդամներին տարիներ շարունակ մեզ ցուցաբերած աջակցության համար։ Ֆորդևինդի և այլոց բանաձևի պատգամը կայանում է նրանում, որ անհրաժեշտ է հստակ լեզվով խոսել իրերի մասին, որպեսզի ապագայում կարելի լինի լուծում գտնել կնճռոտ խնդիրների համար։
FAON-ը համարում է, որ այս գաղափարը չափազանց կարևոր է՝ հաշվի առնելով ներկայիս իրավիճակը, քանի որ հենց Լեռնային Ղարաբաղի պատերազմի ժամանակ Genocide Watch-ը նախազգուշացրել էր նոր ցեղասպանության մասին, իսկ պատերազմից հետո և՛ Թուրքիան, և՛ Ադրբեջանը ագրեսիվ դիրքորոշում են որդեգրել Հայաստանի նկատմամբ»,-նշում է FAON-ը՝ հույս հայտնելով, որ կառավարությունը չի անտեսի խորհրդարանի այս շատ հստակ հայտարարությունը և կիրականացնի այն։
Խորհրդարանը, դեռ 2004թ. միաձայն ընդունելով Ռաուֆուտի բանաձևը, ճանաչել էր Հայոց ցեղասպանությունը։ Այդ բանաձևը դիմելով կառավարությանը նշում է. «Թուրքիայի հետ երկկողմ կամ Եվրամիության շրջանակներում երկխոսության ժամանակ կառավարությունը պետք է հստակորեն և շարունակաբար քննարկման առարկա դարձնի Հայոց ցեղասպանության ճանաչումը»։ Հետագայում կրկին՝ 2015, 2018 թվականներին, խորհրդարանը հստակորեն ճանաչել է Հայոց ցեղասպանությունը։
Նոր բանաձևով խորհրդարանը հայտնում է, որ այլևս չի կարող համաձայնվել կառավարության ներկայիս մոտեցման հետ։
«Հայոց ցեղասպանության ժամանակ այլ քրիստոնյա փոքրամասնություններ, ինչպիսիք են ասորիները, արամեացիները և պոնտացի հույները, նույնպես զանգվածային ջարդերի զոհ են դարձել։ Նրանց համար էլ ցավալի է, երբ Նիդերլանդների կառավարությունը լիարժեք չի ճանաչում ցեղասպանությունը»,-նշում են Հոլանդահայերի կազմակերպությունների ֆեդերացիայից։
Het kabinet is nu aan zet.
Over de strijd voor erkenning van de Armeense genocide in Nederland, kan
ik wel een boek schrijven. Meerdere waarschijnlijk. Dat komt nog wel.
Nu we vandaag een nieuwe mijlpaal bereiken met de motie Voordewind die de regering expliciet om erkenning vraagt, denk ik even terug aan het begin, een kleine Armeense demonstratie op 24 april 1975 bij de Turkse ambassade. En aan de jaren ’80 met de vorming van het “24 april Comité voor de herdenking en de erkenning van de Armeense genocide” , de eerste landelijke herdenking in de Flint in Amersfoort. Aan onze eerste ontmoetingen op een ministerie met de reactie: “O ja, dat is interessant voor historici, maar het is niet aan de orde.” Aan onze eerste ontmoetingen in de Tweede Kamer, bij toenmalig Kamervoorzitter Dick Dolman. Veel begrip en veel bruikbare tips.
Maar een goede ingang om het onderwerp op de Kameragenda te krijgen, kwam pas echt met de discussie na 2000 over een Turks kandidaat-lidmaatschap van de EU. Ook de maatschappelijke ophef over Turkse protesten tegen het genocidemonument in Assen droegen hier aan bij.
Er volgden overleg met fracties, de eerste FAON-demonstratie in 2004 waar ook Kamerleden het woord voerden op het Plein en daarbij de genocide openlijk erkenden, en eind 2004, na talloze brieven en gesprekken, de “bekroning” in de vorm van de motie Rouvoet, een mijlpaal, waarbij de Kamer unaniem de regering verzocht de erkenning van de Armeense genocide in Europees verband en bilateraal met Turkije voortdurend en nadrukkelijk aan de orde te stellen.
Wat tussen dat moment in 2004 en nu in 2021 met deze nieuwe mijlpaal gebeurde, zal ik later uitvoeriger beschrijven. Met alle toppen en dalen, droevige en hilarische situaties. De FAON en het 24 april Comité zorgden voor talloze acties, brieven, debatten, contacten, gesprekken, persberichten, artikelen in kranten, demonstraties, petities, herdenkingen, lezingen, concerten. Daarbij werd uiteraard, waar mogelijk samengewerkt met andere Armeense organisaties, en werd ook een breed front gevormd met lotgenoten zoals andere christelijke minderheden uit het Ottomaanse Rijk en ook met Joodse organisaties. Veel aandacht werd besteed aan de contacten met medestanders, uit politieke, maatschappelijke, wetenschappelijke, kerkelijke en andere organisaties en personen uit de wereld van kunst en cultuur. Geleidelijk werd brede steun bij publiek en media zichtbaar.
In het Comité van Aanbeveling van het 24 april Comité van de FAON kwamen vele grote namen uit die werelden, die met hun naam steun verleenden aan de strijd om erkenning, mensen die wij allen zeer erkentelijk zijn. En dat geldt uiteraard evenzeer voor de politici aan het front, waarvan ik wegens de eerste ondertekening van de motie van vandaag, hier alleen Joël Voordewind van de ChristenUnie noem, maar waarvoor ook vele andere parlementariërs en partijen, in de afgelopen decennia, veel werk verzet hebben en mede dit resultaat hebben mogelijk gemaakt.
Wat de motie van vandaag vraagt is, dat de regering de Armeense genocide volmondig erkent. Drie keer eerder heeft een motie van deze strekking voorgelegen, niet eerder werd deze aanvaard. Nu wel, en massaal, wat aangeeft dat voor de Nederlandse politiek het niet langer aanvaardbaar is, dat het kabinet over een zodanige tragedie nog altijd in verhullende en bagatelliserende termen spreekt. Laten we hopen dat de regering dit begrijpt dat er nu geen andere weg meer is, dan de Armeense genocide volledig te erkennen.
Inge.Drost
Secretaris FAON
25 februari 2021
 |
Լուսանկարներում՝
🔴►Ինգե Դրոստը
🔴►Առաջին անգամ Նիդերլանդների Խորհրդարանի նախագահ Դիկ Դոլմանի մոտ, (1987 թ.) Նկարում ձախից` Արուսյակ Հալիչի (Արա Հալիչիի մայրը), Հարութ Սիմոնյան, Դիկ Դոլման, Նուբար Սեփոյան, Մաթո Հախվերդյան, Ինգա Դրոստ
Arusyak Halici, Harout Simonian, Dick Dolman (Voorzitter Tweede Kamer), Noubar Sipaan-Sepoyan, Mato Hakhverdian, Inge Drost.
Wednesday, 24 February 2021
Լապշինը քարտեզին չի գտել Ադրբեջան հնագույն պետությունը
« Ընկերներ, երեկ շրջեցի Կահիրեով և նայեցի Էլ Աթաբ գրքի շուկան: Այնտեղ կարելի է գտնել մեծ թվով հազվագյուտ գրքեր, այդ թվում ՝ նույնիսկ 18-րդ և 19-րդ դարերում հրատարակվածները: Պարբերաբար հին գրքեր եմ գնում, ոչ թե կոլեկցիոներ եմ, այլ պարզապես հետաքրքրությունից դրդված:
Երեկ ես գնեցի 1914 թվականին Լիվերպուլում հրատարակված աշխարհի քարտեզ:
Սկսեցի թերթել այն, հանդիպեցի Անդրկովկասի և Արաբիայի քարտեզի: Թվում էր տեսողության խնդիրներ ունեմ, թե՞ քարտեզի վրա չկա Ադրբեջան հնագույն պետությունը: Ես տեսնում եմ Հայաստանը, Պարսկաստանը, Օսմանյան կայսրությունը, Ռուսական կայսրությունը, տեսնում եմ Թուրքեստանը, Բուխարայի խանությունը, տեսնում եմ Պաղեստինը, Եգիպտոսը և Հունաստանը: Ամբողջ հույսս ադրբեջանցի ընթերցողներն են, հուշեք ինձ, ի՞նչ եմ ոչ այնպես արել» :
Հիշեցնենք, որ Լեռնային Ղարաբաղ այցելության համար ադրբեջանական իշխանությունների թելադրանքով Լապշինին առևանգել էին:Հենց այս նկարով է սկսվում նրա ֆեյսբուքյան էջը. Նա մի քանի ամիս է անցկացրել Ադրբեջանական բանտում:
Александр Лапшин
Друзья, гулял я вчера по Каиру и заглянул на книжный рынок Эль-Атаба. Там можно найти большое количество раритетных книг, включая те, что изданы даже в 18 и 19 веках. Я периодически покупаю старые книги, не то чтобы я был коллекционер, но просто из интереса. Вчера купил атлас мира, изданный в Ливерпуле в 1914 году. Стал его листать. Наткнулся на карту Закавказья и Аравии. Кажется, у меня проблемы со зрением, или на карте нет древнейшего государства Азербайджан? Вижу Армению, Персию, Оттоманскую империю, Российскую империю, вижу Туркестан, Бухарское ханство, вижу Палестину, Египет и Грецию. Вся надежда на азербайджанских читателей, подскажите, что я делаю не так? 😉
Tuesday, 23 February 2021
Ծանոթացեք Նիդերլանդների խորհրդարանի ընտրություններին մասնակցող կուսակցություններին
Մարտի 17-ին Նիդերլանդները գնում է խորհրդարանական ընտրությունների
Met dit artikel presenteren we kort de Nederlandse politieke partijen van de huidige Tweede en Eerste Kamer, die zich kandidaat hebben gesteld voor de verkiezingen van 17 Maart, 2021. Hiermee hopen we de Armeense lezer een idee te geven met welke partij hij/zij zich kan identificeren.
2021 թվականի մարտի 17-ին Նիդերլանդների Թագավորությունում (Ն.Թ.) տեղի կունենան հերթական խորհրդարանական ընտրություններ: Ընտրություններին մասնակցում է 37 կուսակցություն, ինչը հետպատերազմյան ժամանակաընթացքի ռեկորդ է:
Covid-19 համաշխարհային համաճարակով պայմանավորված՝ ձեռնարկվել են տարբեր միջոցառումներ` քվեարկության ընթացքում առողջապահական ռիսկերը նվազագույնի հասցնելու համար:
Սույն հոդվածի միջոցով մեր նիդերլանդահայ ընկերներին ենք ներկայացնում ընտրություններին իրենց թեկնածությունն առաջադրած հիմնական կուսակցությունների մասին համառոտ հայերեն տեղեկատվություն, ինչը կօգնի կողմնորոշվել ու հասկանալ՝ որ կուսակցության գաղափարախոսությունն է իրեն ավելի հոգեհարազատ:
Volkspartij voor Vrijheid en Democratie (VVD)
Ազատություն և ժողովրդավարություն ժողովրդական լիբերալ կուսակցության (VVD) ղեկավարն է Մարկ Ռյութեն, ով 2010 թվականից ի վեր Ն.Թ. վարչապետն է: VVD-ի ծրագրում կարևորվում է մարդու իրավունքներն ու հիմնարար ազատությունները, ինչպես նաև բացառվում է պետության կողմից անձի իրավունքներին միջամտելը: Կառավարությունը պարտավոր է ապահովել քաղաքացիների անվտանգությունը: VVD կուսակցության ընտրությունների ծրագրում ընդգծվում է ուժեղ և ակտիվ կառավարության անհրաժեշտությունը՝ տնտեսություն ու հասարակությունն արդար ու առողջ պահելու համար: Կուսակցությունը խրախուսում է միջին ու փոքր բիզնեսները: VVD-ն առաջարկում է Նիդերլանդներում ապօրինի ներգաղթի քրեականացում, անհրաժեշտության դեպքում՝ միգրանտների արտաքսում:
Partij Voor de Vrijheid (PVV)
Ազատություն կուսակցությունը (PVV) խորհրդարանական կուսակցություն է, որը հանդես է գալիս պահպանողական, ազատական (լիբերալ), «աջ» և «ձախ» դիրքերից: Կուսակցության ղեկավարը Խիրտ Վիլդերսն է: PVV-ը հիմնականում ընդդիմության մաս է կազմել (բացառությամբ 2010-2012 թվականների):
PVV-ը մասնավորապես դեմ է «Հոլանդական հասարակության իսլամացմանը», ինչն, ըստ կուսակցության, արդեն իսկ սպառնում է երկրի անվտանգությանը: Կուսակցությունն իր առջ դնում է «Ազգային և Բրյուսելի էլիտայի» դեմ պայքարը, միգրացիայի, տնտեսության զարգացման և անվտանգության ոլորտների ամրապնդումը: Ն.Թ.-ը պետք է վերականգնի քաղաքական, մշակութային և տնտեսական անկախությունը:
Christen-Democratisch Appèl (CDA)
Քրիստոնեա-դեմոկրատական կուսակցությունը (CDA) քրիստոնեական արժեհամակարգով գործող քաղաքական կուսակցություն է, որի ղեկավարն է ներկայիս ֆինանսների նախարար՝ Ոպկե Հուկստրան: 2012-2017 թվականներին ընդդիմադիր դաշտում գտնվելուց հետո, CDA-ն 2017թ.-ի հոկտեմբերից իշխանական կոալիցիայի մաս է կազմում :
Կուսակցությունն ընդունում է Աստծո խոստումների, գործերի և պատվիրանների մասին աստվածաշնչյան վկայությունները՝ որպես մարդու, հասարակության և կառավարության որոշիչ գործոններ: Կառավարությունը Աստծո ծառան է: CDA-ի սկզբունքներում կարևոր է այն ելակետը, որ մարդը Աստծո կողմից ստեղծված աշխարհի կառավարիչն է: Բնությունն ու բնական միջավայրը պետք է հարգվեն և պաշտպանվեն մարդու կողմից:
Հիշեցում. CDA-ի մի քանի պատգամավորներ (Օմզիխտ, Վան Հելվերտ) խորհրդարանում Հայաստանին և Ղարաբաղին սատարող ակտիվ գործունեություն են ծավալել և՛ 2020-ի Ղարաբաղյան պատերազմի օրերին, և՛ հետպատերազմյան ժամանակաընթացքում: Վան Հելվերտն իր թեկնածությունն է առաջադրել գալիք ընտրություններում:
Democraten 66 (D66)
«Դեմոկրատներ 66»-ը (D66) բարեփոխական (ռեֆորմստական) սոցիալ-ազատական (լիբերալ) կուսակցություն է: Կուսակցության նախագահն է Արտաքին Առևտրի և Զարգացման Համագործակցության ներկայիս նախարար` Սիխրիդ Կաախը:
Որպես սոցիալական լիբերալիզմի մի մաս, D66-ը կենտրոնացած է ժողովրդավարության վրա: Բացի ժողովրդավարությունից, D66-ը կարևորում է պրագմատիզմը: «D66-ը գործնական և արդյունքին ուղղված քաղաքականություն է վարում՝ հիմնվելով իր իդեալների վրա՝ առանց դոգմաների», - նշվում է կուսակցության հիմնական ծրագրում:
GroenLinks
GroenLinks-ը առաջադիմական «ձախ» կուսակցություն է, որը մեծ նշանակություն է տալիս կայունությանը: Կուսակցության ղեկավարն է Յեսսե Կլավերը: GroenLinks-ը հարում է «կանաչների» գաղափարախոսությանը: Կուսակցության նպատակներից մեկն է. «Կենսունակ միջավայր և էկոլոգիական հավասարակշռության վերականգնում՝ գիտակցելով, որ բնական ռեսուրսները անսպառ չեն»: Էկոլոգիապես մաքուր արտադրությունը պետք է խթանվի և զգալիորեն աճի:
Արդյունավետ բնապահպանական քաղաքականությունը պետք է ունենա սոցիալիստական հիմնավորում: Կանաչների քաղաքականությունը պահանջում է հարստության գլոբալ վերաբաշխում: Աղքատությունն ու գիտելիքների պակասը զարգացող երկրներում հանգեցնում են շրջակա միջավայրի ոչնչացմանը:
Socialistische Partij (SP)
SP-ն սոցիալիստական, եվրասկեպտիկ կուսակցություն է: Կուսակցության ղեկավարն է Լիլիան Մարայնիսենը: Կուսակցության սոցիալիստական բնավորությունը ակնհայտ է հիմնական ծրագրից: SP-ն ձգտում է ազգաբնակչության համար ապահովել հավասար հնարավորություններ: Հիմնական քաղաքական տեսակետերն են աշխատանքի, արժանապատիվ եկամտի կամ սոցիալական բավարար նպաստի, անվճար կրթության և առողջապահության ապահովման իրավունքները:
Հիշեցում. SP պատգամավոր Սադեթ Կարաբուլութը նույնպես ակտիվորեն սատարել է Հայաստանին հուզող հարցերի քննարկման ապահովումը խորհրդարանում:
Partij van de Arbeid (PvdA)
PvdA-ն լեյբորիստական կուսակցություն է, որն ունի պրոգրեսիվ, սոցիալ-դեմոկրատական թեքում: Կուսակցության ղեկավարն է Լիլիաննե Պլումենը: Կուսակցությունը կարևորում է արժանապատիվ կյանքի և մարդու հասարակության մեջ լիարժեք մասնակցության իրավունքը: Կարևոր սկզբունքներ են նաև մարդու հավասար հնարավորությունների ապահովումը, եկամուտների արդարացի բաշխումն ու կայուն զարգացումը: Միջազգային համերաշխությունը և ժողովրդավարական ուժեղ Եվրոպան նույնպես կարևոր ելակետեր են: PvdA-ն կողմ է քաղաքական փախստականների ընդունմանը, սակայն դեմ է անսահմանափակ ներգաղթին: Ներգաղթյալները պետք է ինտեգրվեն՝ սեփական մշակույթի պահպանման իրավունքով:
ChristenUnie (CU)
ChristenUnie-ն քրիստոնեական կուսակցություն է, որն ունի առաջադեմ սոցիալական, էկոլոգիական և էթիկապես ավելի պահպանողական դիրքեր: Կուսակցության ղեկավարն է Խերտ-Յան Սեխերսը: Կուսակցությունը ճանաչում է Աստծո իշխանությունը քաղաքական կյանքի նկատմամբ: Կառավարությունը տրված է Աստծո կողմից և ծառայում է Նրան: ChristenUnie-ի քաղաքական համոզմունքն արմատավորված է Աստվածաշնչով: Կուսակցությունը ճանաչում է պետության և եկեղեցու տարանջատումը: Ըստ կուսակցության՝ կառավարությունը երաշխավորում է հոգևոր ազատությունը և հարգում եկեղեցու անկախությունը օրենսդրության և քաղաքականության մեջ:
Հիշեցում. CU-ի պատգամավոր Յոել Վորդեվինդը նույնպես ակտիվորեն սատարել է Հայաստանին հուզող հարցերի քննարկման ապահովմանը՝ խորհրդարանում:
Partij voor de Dieren (PvdD)
PvdD-ն կենդանիների կուսակցություն է՝ էկոլոգիական հիմքով: Կուսակցության ներկայիս ղեկավարը Էսթեր Օուվեհանդն է: Կուսակցությունը կենդանիներին համարում է հասարակության մեջ անպաշտպան արարածներ և որպես նպատակ ունի կենդանիների բարեկեցությունը վերադարձնել քաղաքական օրակարգ: Կենդանիների կուսակցության սկզբունքն է. կենդանիները գիտակցված և զգացող էակներ են, ինչպես մարդիկ, հետևաբար, ուեն մարդու կողմից հարգալից վերաբերմունքի արժանանալու բարոյական իրավունք: Կենդանիների իրավունքները պետք է հիմնավոր ամրագրվեն օրենսդրությամբ: Կուսակցությունը դեմ է որսին:
50PLUS
50PLUS-ը քաղաքական կուսակցություն է, որը կենտրոնանում է հիմնականում 50-ից բարձր տարիքի մարդկանց շահերի պաշտպանման վրա: Ըստ կուսակցության՝ այս խումբը անբավարար է ներկայացված Նիդերլանդների քաղաքականությունում: Կուսակցության առաջնորդն է Նոբերտ Կլայնը: Որպես պատասխանատու, գիտակից անհատներ՝ տարեցներն արժանի են հասարակության մեջ լիարժեք իրենց դերն ունենալ:
Բոլոր սերունդների շահերը պետք է ներկայացվեն հավասարակշռված: 50 տարեկանից բարձր մարդիկ ունեն բնակարանի, եկամտի, աշխատանքի, անվտանգության, խնամքի և կրթության իրավունք: Կուսակցությունը զբաղվում է բոլոր սոցիալական խնդիրներով՝ հիմնվելով անհատի ազատության, սոցիալական արդարության և սոցիալական պատասխանատվության իրավունքների վրա:
Staatkundig Gereformeerde Partij (SGP)
Բարեփոխված Քաղաքական Կուսակցությունը պահպանողական քրիստոնեական աջաթևյան կուսակցություն է: Հավատարիմ է աստվածաշնչյան չափանիշներին խստորեն համապատասխան քաղաքականություն վարելուն: Կուսակցության ղեկավարն է Կեյս վան դեր Ստայը: SGP-ը դեմ է եկեղեցական պետությանը կամ պետական եկեղեցուն: Պետությունն ու եկեղեցին ունեն իրենց առանձին պատասխանատվությունները: Կուսակցությունը տարբերվում է մյուս քրիստոնեական կուսակցություններից նրանով, որ պետությունը պետք է խթանի քրիստոնեությունը, այլ ոչ թե այլ համոզմունքներ:
DENK
DENK-ը, բոլոր նիդերլանդցիների նկատմամբ հարգանքի վրա կենտրոնացող քաղաքական կուսակցություն է: Կուսակցության ներկայիս առաջնորդը Ֆարիդ Ազարքանն է: DENK-ը ձգտում է հանդուրժողականության և հավասարության՝ ժողովրդավարական սահմանադրական պետության շրջանակներում: Կուսակցությունը ցանկանում է փակել բացը քաղաքականության և քաղաքացիների միջև և խթանել միջազգային արդարությունը: DENK-ը բազմազանությունը տեսնում է որպես նիդերլանդական հասարակության շարժիչ ուժ:
Հիշեցում. կուսակցությունը դեմ է քվեարկել խորհրդարանում Հայաստանին և Արցախին սատարող բոլոր նախագծերին:
Forum voor Democratie (FVD)
Ժողովրդավարության ֆորումը լիբերալ-պահպանողական կուսակցություն է, որը հաճախ դիտվում է որպես «աջ» ազգայնական: Կուսակցության ղեկավարն է Թիերի Բոդեն: Ծրագրում կարևորվում է ուղղակի ժողովրդավարության տարբեր ձևերի ներդրումը, ինչպիսիք են օրինակ հանրաքվեները: Կուսակցությունը դեմ է փակ վարչական մշակույթին:
Աշխեն Բակլաչյան
Նյութը գրվել է Եվրամիության «Solidarity Corps» «Աջակցիր թերթին» նախագծի շրջանակում, փորձի՛ր ուժերդ, թղթակցիր «Նիդ.օրագրին»:
Dit artikel is geschreven in het kader van het EU-project “Solidarity corps”. Wil jij ook schrijven voor Niderlandakan Oragir? Stuur dan een berichtje en wordt ook vrijwilliger!