The Netherlands Diary/Նիդ.օրագիր

The Netherlands Diary/Նիդ.օրագիր
The Netherlands Diary

Friday 30 April 2021

OORLOG EN GENOCIDE

 


OORLOG EN GENOCIDE

Nederland is stil en vreedzaam. Sinds ik terug ben van Armenië kan ik het maar niet bevatten; Het verschil tussen hier en een oorlogsgebied te overbruggen. Er zijn wonden opengetrokken. Ruw en wreed als het maar kon. Mijn hart bloedt weer. Als kind al was ik te intensief bezig met de verhalen van mijn familie die helaas vol zaten met koelbloedige stukken, pijn, verlies, nederlaag, weggerukt worden van het land waar ze duizenden jaren hadden geleefd, waar het volksverhaal van de Armeniërs zich afspeelt. De epische David van Sasun. Daar komen mijn grootouders vandaan en volgens getuigenissen van oudere familieleden zijn we afstammelingen van Sasna tun, huize Sasun, de nazaten van Davit, de held van ons volksverhaal. 

Ergens had ik mezelf in al deze jaren overtuigd om de pijn van ons geschiedenis los te laten, om me niet meer zo veel bezig te houden met initiatieven, acties, interviews, evenementen en projecten die me weer in aanraking brachten met die pijn en verlies. 

En toen... Toen werden we opgeschrikt door de oorlog van vorig jaar. Twee dagen daarna was ik al in Armenië. Waarom was mijn familie in 1915 maar voor een kleine deel in opstand gekomen? Hoezo hadden ze niet alle krachten gebundeld om zich te verdedigen, te strijden. Ik had het ze mijn hele leven kwalijk genomen. Dus nu mijn volk weer in gevaar was en zijn kinderen verloor zou ik er bij moeten zijn en mijn aandeel hebben in het beschermen en verdedigen. Weliswaar niet aan het front, niet door een geweer in de hand te nemen, maar door er puur te zijn, het lot van mijn volksgenoten te delen, van dichtbij te ervaren. Het is bizar hoe dichtbij ik was, hoe hard ik het gevaar in mijn nek voelde. De stukjes kwamen bij elkaar. Genocide werd echter, verser. Als het ooit een film was die zich voor mijn ogen afspeelde was ik nu in levende lijve op de filmset waar het echt was, waar je de soldaten aanraakte, de rouwende moeders en vrouwen omarmde. Waar de stukken vlees alle kanten op vlogen in de video's die we via internet zagen en waar je vervolgens de volgende dag de jonge soldaten zag die de rest van hun leven zonder benen, armen en ogen moesten doorbrengen. Ze zien leven, overleven, worstelen. Zulke gruweldaden had ik beschreven gezien in de talloze boeken over de genocide, waar ooggetuigen vertellen hoe het eraan toe ging. Hoe... Hoe kunnen we in deze eeuw waar we streven naar groei en vooruitgang gedwongen worden om terug te gaan naar de steentijd, oeroude wijze van overleven met doden of gedood worden. Wie had om deze oorlog gevraagd? Wie?! 

Ik raakte geïrriteerd als mensen jankten dat we uitgeroeid werden, als ze beweerden dat er weer een genocide plaats vond. We mochten niet verzwakken, er woedde een hevige oorlog, we hadden een land, een leger. We waren niet zo weerloos als in 1915. Er zat alleen maar hoop in mijn gesprekken met de buitenwereld, ondanks het feit dat we daar in Armenië allang wisten hoe slecht we ervoor stonden aan het front en hoe overvol de mortuariums zaten met jongens van 18 en 19. Kinderen, het waren kinderen! 

Het was zoals de genocide, alle details kwamen overeen. In mijn hoofd kwam het verleden steeds samen met het gruwelijke heden, mijn overleden oma zat met mij continue in gesprek met haar wijze lessen die ze me had gegeven tijdens haar leven. "Niet huilen, tranen brengen meer onheil" zei ze. "En toch moet je leven, dankbaar zijn en goede daden verrichten. Verlies en verdriet zijn geen redenen om onaardig te worden en eindeloos te rouwen. Pijn moet jou zuiverder en aardiger maken, niet verbitterd achterlaten."

Maar hoe, oma, hoe? Hoe moet ik mezelf zuiveren met dit oneindig verdriet die als andermans bloed over onze hoofden heen gegoten wordt, een heel volk laat dansen in bloed, tranen, gestoorde zielen die kwijt zijn wat ze het dierbaarst is... 

De wekenlange dramatische gebeurtenissen aan het front maakten mensen kapot, familie was opgeroepen en de kans dat ik ze niet terug zou zien was groter dan dat ze zouden terugkeren. Ik heb gebeden voor de terugkeer van onze mannen, zonen, levend, alsjeblieft levend. 

Onze jongens werden systematisch onthoofd. Dag in dag uit stak ik een hart onder de riem van een vriend die zijn enig kind in het leger had, op een punt waar non stop gevochten werd. "Ik heb een grote mes opgestuurd naar mijn zoon, hij moet het ze betaald zetten, wraak nemen voor de onschuldige jonge levens." De zachtaardige man die ik kende was totaal veranderd onder de enorme stress en de gruwelijkheden. Als we onthoofd werden, moesten we het ook leren doen. Een walgelijk idee en beangstigend dat een liefdevolle vader goedkeuring gaf aan zijn zoon voor zo'n oneervolle daad. Doden of gedood worden. Ineens waren we beland op een veld waar alle regels van menselijkheid en geweten nietszeggend waren en niet werden nageleefd. Ik weet zeker dat velen ook onder angst om gedood en onthoofd te worden hun menselijke aard behouden hebben. 

Het was net als de genocide... Wat een pijngolf bij ieder lijst met doden, bij ieder nieuws en videobeelden... Moderne oorlog was gewoon op de scherm te volgen. Maar hij leek zo erg op vroeger, op hoe het in 1915 eraan toe ging. We zitten in een kamer waar mannen die hadden mee gevochten ons vertellen hoe boos ze zijn over de uitkomst, wat zij hadden meegemaakt, wie ze waren verloren. En er komt een hartverscheurend verhaal over jongens die 4 dagen lang onder de dode lichamen van hun vrienden hadden gelegen en daardoor in leven waren gebleven. Dit kan niet waar zijn, dit is hoe meer dan een eeuw geleden mijn eigen opa in leven is gebleven, door zich te verstoppen onder lijken en voor dood achtergelaten te worden door de Turkse militie. Geschiedenis herhaalt zich, ik heb het verhaal niet tot het eind kunnen uithoren. Met rollende tranen die mijn wangen verbrandden ben ik de kamer uitgelopen. 

Het was nooit echt afgelopen, de stukjes zijn bij elkaar gekomen en lijken zich allemaal in het hier en nu af te spelen. Sorry oma, mijn wonden zijn opengerukt en ik zal moeten rouwen met de hoop dat het niet nog meer onheil brengt. Ik zal een manier moeten vinden om me te vullen met liefde in plaats van haat of bitterheid. Ik kan daar de richting  nog niet in vinden. Wijs me de weg alsjeblieft...😔 Ik hou hoop✨🕯Hoop op een beter wereld 🌿



Lilit Arakelian

24/04/2021, Nederland,


Լիլիթը մինչ վերջերս սեփական նախաձեռնությամբ բարեգործական առաքելությամբ գտնվում էր Հայաստանում։ Արցախում պատերազմն սկսվելու 2-րդ օրն արդեն Հայաստանում էր, մեկնել էր 3 շաբաթով....Բայց այնտեղ մնաց 6 ամիս։ Այնտեղ էր սրտի կանչով ու  հայրենիքի  կարոտով թեթևացնելու պատերազմի պատճառած խորը  վերքերը,  այնտեղ էր մեր հերոս զինվորներին սփոփելու ու  նրանց կողքը լինելու համար։

Նիդերլանդներում բնակվող ծնողներն արդեն անհանգստացել էին։

 Լիլիթի հորը գրած նամակներից.

Լիլիթ Առաքելյանի հորը գրած նամակներից.

« Հայեր... Վերջին 2 օրերը ծանր են։ 

Երեկ մտածում էի, որ ամեն հայ իր գոնե ունեցվածքի կեսը պետք է հենց ՀԻՄԱ տրամադրի հայրենիքին, հե՜նց հիմա....!!!!!

P.S. Պապ ջան գիտեմ որ այնտեղից ամեն օր գումար եք փոխանցում Հիմնադրամին։ Խնդրում եմ, հարսանիքիս համար նախատեսված գումարը եւս փոխանցես։ Խոսք եմ տալիս կամուսնանամ այս տարի, ինձ ճոխ հարսանիք պետք չի, ինձ հզոր ու մեկ օր շուտ պատերազմը հաղթանակած ազգ ու հայրենիք է պետք։ Սիրում եմ ձեզ❤️»

4-ը հոկտեմբերի 2020թ


Լիլիթ Առաքելյանի հորը գրած նամակներից.

« Պապ ջան կներես, խոստում էի տվել շուտ վերադառնալ, չէի պատկերացնում որ պատերազմն այսքան երկարելու է... Այն դեռ շարունակվում  է... Չէի պատկերացնում որ խոստացածս  "այս տարին" այդքան շուտ է ավարտվելու։  

Երանի այս տարի (ծանոթ`.2021թ )հազարաւոր նոր ընտանիքներ կազմվեն ու հիմք դնեն հզոր հայրենիքի. Երանի մանկան ճիչ լսվի ամեն օջախում։ Երանի ստեղծենք ամեն լավագույնը այդ փոքրիկների համար։

Իսկ ես... Ես երևի էլ այս տեսակ խոստումներ չտամ»։


« Պապ, իմ ամենամեծ սերը Հայաստանն է։  ՈՒ եթե Հոլանդիայում Արարատ անունով հայր ունեմ ու ինձ պաշտպանում է, այստեղ Արարատ լեռ ունեմ, որն ինձ հսկում է ալեհեր պապիկի պես. ՈՒ  եթե ես քո տարիքում 3 զաւակ ունենամ, 3 հրաշք թոռնիկ և 2 ընտանիքին նւիրված հարս, կարծում եմ, որ կյանքից աշխարհի չափ շնորհակալ կլինեմ. Ինչ հարուստ ենք, որ ունենք իրար. Գնահատենք ու փայփայենք մեզ տրված երջանկությունը.

Ծնունդդ շնորհաւո՛ր, Արարատ (Արո )🎂🥂❤️✨ Գրկում եմ ու կներես... Կներես,  որ կողքիդ չեմ։ Մեծացել եմ, ինձ ուրիշ  ճամփաներ են սպասում. Կարեւորը սերն է, իսկ սերը թեւեր ունի ու կհասնի նույնիսկ հեռավորության վրա»։

2 հունվարի 2021


Ի հիշատակ Հայոց Ցեղասպանության Լիլիթ Առաքելյանի կոմիտասյան կատարումներից

KOMITAS - HOV AREK


HDIF Loves to Put Smiles on Kids Faces

 

HDIF Loves to Put 
Smiles on Kids Faces

Back in the days when HDIF was organizing regional festivals in Armenia, it acquired equipment that has been sitting in storage for several years.  When the festivals were in high gear, they included sheep shearing in Goris, wheat celebration in Vardenis, berry festival in Berd, and taraz festival in Shirak.

Recently they had a great idea -- donate the bouncy houses and large inflatable balloons to our producer partners.  This month, three bouncy houses and two balloons were donated to communities in Berd, Vanadzor, and Yeghegnadzor - and lots of kids were smiling!

In Berd, the new festival equipment was donated to the Berd Women's Resource Center's new Eco Center.  Enjoyed by the children in Berd and the surrounding regions, the bouncy house and balloons also represent a source of income when rented out for special events.  HDIF-USA supported the construction of the Eco Center with the 2019 Share the Love campaign.

In Vanadzor, the equipment was given to the Boo Alternative House.  "Boo," which means "owl" in Armenian, is the name given to an innovative, forested space for young people to gather for educational, cultural, and recreational activities in this region. The Boo House is the only one of its kind in the entire country.

In Yeghegnadzor, the bouncy house and balloons were donated to Artissimo NGO for its Voskeporik therapy center for children with disabilities and special needs. HDIF-USA supported the establishment of a therapy center in Yeghegnadzor, serving more than 200 children, with the 2020 Share the Love campaign.  This vital work helps children and their families learn how to adapt to their special needs and become better integrated in their communities.
This Month's Featured Producer Partner

Gohar Hovahannisyan from Kapan

Located at the bottom of Armenia's panhandle and close to the Iranian border, Kapan is wedged between high mountains and splintered by numerous valleys.  The name itself is derived from the Armenian word Kapel (to lock), a reference to the interlocking mountain chains that converge here. 

Our producer partner, Gohar Hovhannisyan, leads a team of 13 women in Kapan who crochet a wide variety of products.  Gohar is responsible for one of HDIF's most iconic products...the Armenian flag heart keytags that we all love. Her group also produces measuring tapes, squeakers, rattles, pencil cases, car and airplane rattles, coin purses, baby booties and hats. 

Right now, she and her talented ladies are crocheting 100 moose to fulfill an order for one of HDIF's German clients. They gather at a public library in Kapan to work because they have no other place to congregate. Gohar's friend works at the library and gives them the opportunity to work there.

Her group has the capacity to employ more women if they receive more orders. She has been working for many years to learn and teach quality control.  Gohar says that the quality of their products has been perfected, and they are eager to produce more items, particularly for export clients.    

The Latest from HDIF-USA
Mother's Day is right around the corner!  HDIF-USA has a wide variety of unique, handmade gifts for all the special moms in your life. You can add a gift message at checkout and your purchase will be sent with your personal Mother's Day greetings.  A free mask will be included with every purchase between now and Mother's Day.  Who's ready to shop?
Shop HDIF-USA Online
What's Happening Next Month
HDIF has been asked by the United Nations Development Programme in Armenia to make 300 custom masks, 150 with the UN logo and 150 with the UN logo and Armenian flag.  HDIF has employed two Syrian Armenians, Liana and Vani, to fulfill this special order that will be delivered in May.  The UN has maintained an office in Armenia since 1992.

HDIF-USA's executive director, Beth Broussalian, will be the guest speaker at the annual (but virtual) Spring Tea, themed "Then and Now," hosted by the Daughter's of Vartan of San Francisco (Araxi Otyag).  The event is taking place on May 22 from 2:00-3:30 p.m.  For questions and to attend, please contact Lesley Bazigian Kissick at lesley.bk@me.com.
HDIF in Yerevan
HDIF'S OFFICE & SHOWROOM:
ISAHAKYAN STREET 18, 2nd Fl, Rm 6 
(Two blocks from the Ani Hotel; call ahead before visiting)

Showroom hours: Monday-Friday 10AM-6PM. For inquiries, call 77 47 33 35 or email hdifarmenia@gmail.com.


HDIF is the only World Fair Trade Guaranteed organization in the former Soviet region. www.hdif.org

Thursday 29 April 2021

Ապրիլի 30-ին տեղի կունենա երկրորդ լուռ բողոքի ակցիան՝ հայ ռազմագերիների ազատ արձակման պահանջով

 

Աշխարհի հայերը պահանջում են անհապաղ ազատ արձակել հայ ռազմագերիներին, որոնք պատերազմի ավարտից հետո շարունակում են մնալ Ադրբեջանում:

Հիշեցնենք, որ առաջին լուռ ակցիան տեղի է ունեցել ապրիլի 15-ին: Այս անգամ ակցիային միանում են ավելի շատ քաղաքներ՝ այդ թվում Հաագան.

Այս կապակցությամբ մամլո հաղորդագրությամբ հանդես է եկել Հոլանդահայ կազմակերպությունների ֆեդերացիան. FAON: Federation of Armenian Organisations in The Netherlands 

Persbericht🔻

WERELDWIJDE STILLE WACHT ARMENIERS

VOOR ARMEENSE KRIJGSGEVANGEN IN AZERBEIDJAN

Vrijdag, 30 april 2021 om 14.00 uur

Plein, Den Haag

 Den Haag, 29 april 2021 – Morgen 30 april, organiseert de Federatie Armeense Organisaties Nederland (FAON) bij de Tweede Kamer een “STILLE WACHT” DEMONSTRATIE  als protest tegen Azerbeidzjan dat 5 maanden na de oorlog in Nagorno Karabach nog altijd Armeense krijgsgevangen en burgers vasthoudt en mishandelt.

 De actie vindt wereldwijd plaats in tientallen steden en gaat door totdat alle gevangenen bevrijd zijn. Human Ríghts Watch heeft in een recent artikel bevestigd dat Azerbeidzjan illegaal honderden krijgsgevangenen en gevangengenomen burgers vasthoudt en martelt.

https://www.hrw.org/news/2021/03/12/survivors-unlawful-detention-nagorno-karabakh-speak-out-about-war-crimes?

Tijdens het protest wordt de regering van Azerbeidzjan opgeroepen om de meer dan 300 Armeense krijgsgevangenen en burgers te bevrijden en terug te geven. Hun gevangenhouding is in strijd is met de Conventies ven Geneve, en waarmee tevens de afspraken in het staakt-het-vuren-overeenkomst schendt, die op 10 november 2020 zijn ondertekend door Armenië, Rusland en Azerbeidzjan.

Bij het protest worden posters gevoerd, om bewustzijn te creëren over het schenden van het staakt-het-vuren akkoord en tegen de onmenselijke behandelingen van de krijgsgevangenen en de gegijzelde burgers.

De gevolgen van de oorlog in Karabach eind vorig jaar, met oorlogsmisdaden als inzetten van huurlingen, kidnappen van burgers, behandeling krijgsgevangen, onthoofdingen en op andere wijze doden van krijgsgevangenen, gebruik van verboden wapens, fosforbommen in bossen, en het bombarderen van burgerdoelen, staan nog altijd helder voor de geest.

Vasthouden aan de voorwaarden van het staakt het vuren, zoals de vrijlating van de (krijgs)gevangenen, is een belangrijk element voor het zetten van stappen naar vrede in de regio.

Zonder vrijlating bestaat het risico dat de levens van de gevangenen gebruikt worden als inzet en onderhandelingspunt voor het bezetten van meer gebieden, van Armeens grondgebied, hetgeen tot steeds verdere destabilisering van de regio zal leiden. 

www.facebook.com/watch/?v=1031344564065535

Այս անգամ թեման` երաժշտությունն էր

 Նիդերլանդներում, համագործակցելով Եվրամիության Solidarity Corps-ի հետ, նիդերլանդահայ Bright Future Foundation-ի կամավորների խումբը շարունակում է աջակցել երեխաների զարգացման ծրագրերը։ Այս անգամ՝ ոչ-ֆորմալ ուսուցման միջոցով տարբեր ազգություններ ունեցող երեխաները համախմբվեցին «ԵՐԵԺՇՏՈՒԹՅՈՒՆ» թեմայի շուրջ և զարգացրեցին հոլանդերեն բառապաշարը։


De vrijwilligers van "Dutch for Non-Dutch" Solidarity Project hadden hun volgende workshop over "Muziek" voor de internationale kinderen bij Buurtkamer Keizer Karelpark (http://www.keizerkarelpark.com/nieuws/nederlands-voor-niet-nederlanders/?).

De workshop startte met verschillende leuke liedjes. Ook werd er met de kinderen terug gekeken naar wat ze in de vorige workshop hadden geleerd. Daarnaast hebben ze geleerd dat er vier verschillende categorieën instrumenten zijn: (blaasinstrumenten, snaarinstrumenten, toetsinstrumenten en slaginstrumenten). De kinderen oefenden met het herkennen van elk instrumenttype en ook dat geluid in golven komt. 


Tijdens het circuit maakten ze muziek met water, oefenden ze dat geluid door golven komt, leerden ze de onderdelen van het oor en oefenden ze nieuwe woorden en zinnen.  De kinderen hadden de gelegenheid om veel verschillende echte / originele instrumenten uit te proberen en te bespelen. 

Aan het eind van de middagdag kregen alle kinderen de kans om met hun groep een instrument te knutselen. Dit zelfgemaakte instrument  gebruikten ze in de grote finale om met elkaar in hun eigen orkest te spelen.

https://youtu.be/Wq5Klri6fas




Wednesday 28 April 2021

Տեր Տարոն Թադևոսյան. «Տիրոջ օգնականությամբ և օրհնությամբ, թող այլևս պատրազմ չտեսնի մեր ժողովուրդը... »


Անցնող շաբաթ առիթն ունեցանք մասնակցելու կարևոր մի իրադարձության. Համալսարանական հիվանդանոցում հայրենիքի պաշտպանների համար բացվեց պրոթեզավորման կենտրոն: Դեռևս 1914 թվականից հիմնված, Աբովյան 58 հասցեում գտնվող քաղաքային հիվանդանոցում երեք տարի առաջ բացվել էր «Զինվոր Տուն» Հայրենիքի պաշտպանի վերականգնողական կենտրոնը: Հետայսու վերականգնողական կենտրոնը կունենա նաև պրոթեզավորման ամբողջական հնարավորություն, ուր իրենց ուժերը կվերականգնեն Արցախյան պատերազմի ընթացքում տարբեր վիրավորումներ ստացած մեր հայրենիքի պաշտպանները:

Ուրախությամբ ուզում եմ շեշտել, որ այս հույժ կարևոր գործում իրենց կարևոր լուման ունեն Նիդերլանդնրեում ապրող մեր հայրենակիցները, որոնք, հենց պատերազմի առաջին օրից սկսյալ, միահամուռ ջանքներով իրենց աջակցությունը ցուցաբերեցին և շարունակում են ցայսօր ցուցաբերել մեր հայրենիքին, հարենակիցներին ու հայրենիքի քաջ պաշտպաններին:

Նորագույն սարքավորումներով ու գործիքներով պրոթեզավորման լաբարատորիայի, լավագույն պրոտեզավորող ընկերությունների կողմից թողարկված պրոթեզների և լավագույն մասնագետների շնորհիվ հայրենիքի քաջարի պաշտպանները հնարավորություն կունենան պրոթեզավորվելու, իրենց ուժերը վերականգնելու և լիարժեք կյանքի վերադառնալու:

Այս գործում մեծ է նաև Հոլանդահայ մեր հայրենակից Գարիկ Խաչատրյանի ջանքերը, ով դեռևս 2020 թվականի մարտ ամսից աշխատանքներ էր տանում «Զինվորի տան» աշխատակազմի հետ, որոկյալ պրոթեզավորման կենտրոն ստեղծելու համար: Պրոթեզավորող բժիշկը նույնպես Հոլանդիայից է՝ Խայս ֆան Խենթը, բացառիկ մասնագետ և բացառիկ մարդկային որոկներ ունեցող անձնավորություն: Կարճ ժամանակ՝ երկու ամիս, գտնվելով Հայաստանում, անխոնջ աշխատանքի արդյունքում Խայսը հասցրել է պրոթեզավորել հայրենիքի 28 պաշտպանների, ինչպես նաև հասցրել է վայելել ողջ անձնակազմի և զինվորների ջերմ սերն ու հարգանքը: Կենտրոնի բացման օրը ներկաները նրան որակեցնին «ամենահայ հոլանդացի» պատվանունով:

Պրոթեզավորման կենտրոնի բացումն իրականություն դարձավ մեր հայրենակիցների դրամական աջակցություն, վերոնշայլ պատվարժան անձանց, բայց նաև ու մանավան Համահայկական հիմնադրամի Հոլանդիայի մասնաճուղի պատասխանատուների, ի մասնավորի՝ Հարություն Սիմոնյանի նվիրյալ աշխատանքի շնորհի: Շնոհակալություն բոլոր աջակիցներին, վարձքներդ ի կատար: Տիրոջ օգնականությամբ և օրհնությամբ, թող այլևս պատրազմ չտեսնի մեր ժողովուրդը և վերոնշյալ կենտրոնների բացումը դառնա ոչ պահանջված:

Լինելով Հայաստանում, առիթն օգտագործեցինք ապրիլ 24-ին հարգանքի տուրք մատուցել ցեղասպանության սուրբ նահատակների հուշահամալիրում, ինչպես նաև այցելել Եռաբլուր՝ մեր խոնրհումն ու աղոթքը բերելու հայրենիքի պաշտպանության համար ընկած մեր քաջերին:

NL

Afgelopen week hadden we de mogelijkheid om deel te nemen aan een belangrijk evenement. Een prothesecentrum werd geopend in het Universitair Ziekenhuis voor de Verdedigers van het Vaderland. Opgericht in 1914, werd het revalidatiecentrum "Soldier House" van de Verdediger van het Vaderland drie jaar geleden geopend in het stadsziekenhuis aan de Abovyanstraat 58.  Vanaf nu krijgt het revalidatiecentrum een ​​volledige kans voor protheses, waar de verdedigers van ons vaderland, die verschillende verwondingen opliepen tijdens de Artsakh-oorlog, hun krachten zullen herstellen. 

Ik zou willen benadrukken dat onze landgenoten die in Nederland wonen, die hen vanaf de allereerste dag van de oorlog met unanieme inspanningen vanaf de allereerste dag van de oorlog steunden, ons vaderland, onze landgenoten en de dappere verdedigers blijven tonen van het vaderland. 

Dankzij het protheselaboratorium met de nieuwste apparatuur en gereedschappen, de prothesen die zijn uitgegeven door de beste prothesebedrijven en  de beste specialisten, zullen de dappere verdedigers van het thuisland de kans krijgen om protheses te ondergaan, hun kracht te herwinnen en terug te keren naar een volledig leven. 

Ook in dit geval zijn de inspanningen van onze Nederlands-Armeense landgenoot Garik Khachatryan, die sinds maart 2020 samen met de staf van het Soldatenhuis werkt aan het opzetten van een kwalitatief prothetisch centrum, groot. Ook de prothesemaker komt uit Nederland, Hais van Khent, een uitzonderlijke specialist met uitzonderlijke menselijke kwaliteiten.



 In een korte tijd, twee maanden, in Armenië, slaagde Hayes er als resultaat van onvermoeibaar werk in om 28 verdedigers van het vaderland te prothesen, terwijl hij erin slaagde te genieten van de warme liefde en het respect van het voltallige personeel, de soldaten. Op de openingsdag van het centrum werd hij door de aanwezigen omschreven als 'de meest Armeense Nederlander'. 

De opening van het prothesecentrum werd een feit met de financiële steun van onze landgenoten, de bovengenoemde eerbare mensen, maar ook met het toegewijde werk van de mensen die de leiding hebben over de Nederlandse tak van het All-Armenian Fund, in het bijzonder Harutyun Simonyan. Bedankt  alle supporters, voor het betalen van de  contributie. Met de hulp en zegen van de Heer, laat ons volk geen nieuwe oorlog meemaken, de opening van de bovengenoemde centra zal overbodig worden. 

Toen we in Armenië waren, maakten we van de gelegenheid gebruik om op 24 april onze eer te bewijzen bij het Genocide Memorial, en om Yerablur te bezoeken om onze condoleances en gebeden te brengen aan onze helden die het vaderland verdedigden.


Տեր Տարոն Թադևոսյան

Ամստերդամի Սուրբ Հոգի Հայ Առաքելական եկեղեցու հոգևոր հովիվ

Tuesday 27 April 2021

Թագավորի օրը Նիդերլանդներում



Արդեն  2 տարի է, որ Քովիդի պատճառով լիարժեք չենք կարողանում նշել Թագավորի օրը։ Այս ազգային տոնը տարվա ամենամեծ իրադարձությունն է  Նիդերլանդական օրացույցում (հոլ.՝ Koningsdag) : Այն նշվում է Նիդերլանդներում, Արուբայում, Կյուրասաոյում և Սինտ Մաարտենում։

Տոնն առնչվում է միապետի ծննդյան օրվա հետ, դիտարկվում է նաև որպես ազգային միասնության և համերաշխության օր (հոլ.՝ saamhorigheid)

Թագավոր Ուիլեմ Ալեքսանդրը ծնվել է ապրիլի 27-ին, ուստի ամեն տարի տեղի են ունենում բազմաթիվ տոնակատարություններ, լու շուկաներ, և, այդ օրը, արքան՝ ընտանիքի հետ միասին, այցելում է մեկ կամ մի քանի քաղաքներ:



Նարնջագույն

Նիդերլանդական թագավորական ընտանիքը կրում է անունը ՝ ,,Օրանիյե,, պալատ: Սա բառացիորեն նշանակում է նարնջագույնների պալատականները: Արդյունքում այն ​​դարձել է Նիդերլանդների ազգային գույնը: Թագավորի օրը մարդիկ հագնում են նարնջագույն հագուստ և ամեն ինչ զարդարում են նարնջագույնով:



Լու Շուկաներ

Թագավորի օրը մարդկանց թույլատրվում է փողոցում իրեր վաճառել ՝ առանց թույլտվություն պահանջելու,որին անվանում են Լու շուկաներ։ "Անվճարշուկաներն անցկացվում են զբոսայգիներում և փողոցներում, շատ մարդիկ վաճառում են իրենց տնային իրերը, իսկ երեխաներն էլ՝ իրենց խաղալիքները։Դա մի ուրախալի վաճառք միջոցառում է, որտեղ մարդիկ միասին ուրախ շփվում են։


Միջոցառումները

Այդ օրը ,ամբողջ երկրում կազմակերպվում է բազմաթիվ միջոցառումներ ՝ բացօդյա  պարահանդեսներ, տարբեր երաժշտական նվագախմբերի կողմից անցկացվում են միջոցառումներ մինչև  իսկ թաղամասային սրճարանների մոտ տեղադրվում են փոքր բեմեր ելույթների համար։


Տոնը կենաց է պահանջում

Այդ օրը ժողովուրդը թագավորի պատվին  նարնջագույն լիկյորով (Oranje bitter) ՝բարի մաղթանքներով կենաց են խմում։ Այդ նարնջագույն ըմպելիքը ստեղծվել է 1620 թվականին ՝ արքայազն Ֆրեդրիք Հենրիի հաղթանակը տոնելու համար: Ուիլյամ Օրանժի առաջին թագավոր դառնալուց հետո նարնջի լիկյորը սերտորեն կապված է եղել Հոլանդական թագավորական ընտանիքի հետ։


Թագավոր Վիլեմ-Ալեքսանդրը և թագուհի Մաքսիման չեն գնալու սովորական քաղաքային շրջագայության: Փոխարենը նրանք կայցելեն Էյնդհովենի Բարձր տեխնոլոգիաների կենտրոնը, որտեղ նրանց համար նոր ծրագրեր  են ներկայացնելու:



Ի՞նչ կարող եք անել Թագավորի օրը այս տարի:


  • Դրոշ կախել: Եթե ​​ունեք դրոշակաձող, իհարկե կարող եք կախել կարմիր, սպիտակ և կապույտ դրոշը:

  • Առցանց իրեր վաճառել

  • Drive-through միջոցառումներին մասնակցել։ Տարբեր քաղաքներում այս տարի որոշել են անցկացնել “drive-through” շուկաներ, որտեղ կարող եք գնել իրեր ձեր մեքենայից

  • Մասնակցեք առցանց այլ միջոցառումներին, օրինակ `առցանց բինգոյին

  • Ազգի  կենացը  խմել: Ամբողջ Նիդեռլանդները բաժակ է բարձրացնում ժամը 16-ին: Ձեր նախնտրությունն է ,թե ինչով  եք կենաց խմելու: Կե՜ցցե թագավո՜րը:


Վերջինիա Խալաֆյան Նյութը գրվել է Եվրամիության «Solidarity Corps» «Աջակցիր թերթին» նախագծի շրջանակում:

Helaas kunnen wij al twee jaar geen koningsdag vieren, het grootste nationale feest van Nederland. De dag dat de hele natie samen met de koning zijn verjaardag viert, en de leden van het koningshuis enkele steden bezoeken. Die dag staat alles in het teken van ‘Oranje’, de kleur van het koningshuis. Dit is natuurlijk niet vernoemd naar de kleur maar naar het geslacht Oranje-Nassau, waar het koningshuis van afstamt. Het thema van het feest is dus altijd ‘oranje’ en iedereen kleedt of schminkt zichzelf volledig in oranje.

Gedurende de dag verandert het hele land in een vlooienmarkt en mag iederen voor zijn of haar deur spullen verkopen. Straten staan vol zelfgebouwde kraampjes en hele steden slibben dicht met gretige bezoekers en verkopers. Op elke straat wordt feestgevierd, of zijn muzikale optredens en parades. En laten we niet de oranjebitter vergeten, de oranje likeur die wordt gedronken in ere van het koningshuis. Lees meer over de dag zelf en hoe deze dit jaar, tijdens de coronacrisis, gaat verlopen.