The Netherlands Diary/Նիդ.օրագիր

The Netherlands Diary/Նիդ.օրագիր
The Netherlands Diary

Thursday 28 December 2017

Արտաքսում են 9 տարի Բելգիայում ապրած ընտանիքին



«Այն, որ մարդուն տեղահան են արել սեփական տնից ` ես սարսափելի եմ համարում»

«Այն, որ  մարդուն տեղահան են արել սեփական տնից `  ես  սարսափելի  եմ համարում»
Հայ ընտանիքներին արտաքսում է սպասվում:  Իրավապահները նրանց ծննդյան տոներից մի քանի օր առաջ  ձերբակալել ու տեղափոխել են միգրանտների արտաքսման համար նախատեսված  փակ ճամբար:
Նրանք Բելգիայում ապրում են արդեն 9 տարի: 11 անձանցից երեքը երեխաներ են: Նրանցից Քրիսինեն, ով սովորում է Էկլո քաղաքի դպրոցներից մեկում, գերազանց տիրապետում է հոլանդերեն լեզվին:
Հայերի ընտանիքը Ծննդյան տոներն անց են կացրել միգրանտների փակ կենտրոնում: Անցած շաբաթ արտաքսման նպատակով ձերբակալել են ընտանիքին և 3 երեխաներին : Զարմանալի է նրանց ձերբակալման պահը ՝ վերջին դասի ավարտից անմիջապես հետո, հենց տան մոտ:
Քրիստինան 11 տարեկան է, նա  սովորում է  6-րդ  դասարանում ` պարոն Գերտի ղեկավարությամբ: Աղջիկը  Բելգիա է եկել, երբ եղել է 2 տարեկան,  հետեւաբար, լավ ինտեգրված է ու հիանալի  է խոսում հոլանդերեն:
«Այն, որ այս շաբաթ մարդուն տեղահան են արել սեփական տնից `  ես  սարսափելի  եմ համարում»
Արտասահմանցիների գործերով վարչության ծառայությունը չուզեց սպասել արտաքսման գործընթաց բացելուն և ընտանիքին ուղարկեց Տուբիզայի փակ ճամբար:
ՈՒսուցիչը` պարոն Գերտը, ցնցված է.
 « Միայն մեկ շաբաթ է, երբ երեխան ստացել է գնահատականի ամփոփագիրը, պատրաստվում է Ծննդյան տոնի երեկոյին, շնորհավորական բացիկներ է գրում և հանկարծ այս պահին նրանց տնից տանում են: Ես սա սարսափելի եմ համարում», - ասել է Գերտը:
Նա լրագրողների հետ անցած օրը Էկլոյից մեկնել է Տուբիզե, որպեսզի գնահատականների ամփոփագիրը հանձնի Քրիստինեին և մի փոքրիկ տեսաերիզ ձայնագրի: Աղջիկն արցունքներն աչքերին իր դասընկերներին  հույս է հայտնում , որ շուտով նորից կտեսնվեն ։
Ընտանիքի փաստաբան Մարկ Սամպեմանսը հայտնել է, որ միակ բանը, որ  կարող են անել՝   երեք տարվա այցելության արգելքը հանելն է, իսկ Գերտը գտնում է, որ կառավարությունը դեռ կարող է մի բան փոխել, քանի, որ սա առանձնակի գործ է:
Թարգմ.«Նիդ.Օրագրի»

Saturday 16 December 2017

«Նիդեռլանդական Օրագիրը»  5 տարեկան է

 
Շնորհավոր Նոր տարի և Սուրբ ծնունդ:
«Նիդերլանդական Օրագիր»


«Նիդերլանդական Օրագրի» հարգարժան ընթերցողներ,  նիդերլանդահայ համայնքի սիրելի անդամներ , քույրեր և եղբայրներ, նոր՝  2018 թվականից մեզ բաժանում է  մի փոքր ժամանակահատված  և մենք հրաժեշտ կտանք  2017 թվականին:
 Անցնող տարին, բացի նրանից, որ հարուստ էր հայ համայնքի հիշարժան իրադարձություններով, նաև   հատուկ էր նրանով, որ  լրացավ «Նիդերլանդական Օրագրի»  հինգ տարին,  այդ իսկ պատճառով՝  մի փոքր շեղվելով,  միայն ավանդական բարեմաղթանքներ չենք հնչեցնի,  այլ Ձեր առջև հանդես  կգանք  «Նիդերլանդական Օրագրի» ուղու մասին  մի  յուրօրինակ հաշվետվությամբ:
«Նիդերլանդական Օրագիրը» անցած հինգ տարիներից առաջ՝    ևս 4 տարի էլ,  եղել է օգնություն հայ երեխաներին՝ Dear Angel կազմակերպության մամուլի բաժինը:
Այսօր՝  տարեմուտի բաժանման եզրագծում, մեզ իրավունք ենք վերապահում պատմել մեր մասին, Ձեզ ներկայացնել այդ տարիների մեր աշխատանքը , քանզի նաև Ձեր ջանքերով է ծնունդ առել համայնքային թերթը:
 ՈՒստի, ա ՜յս , գալիք Ամանորի և  Սուրբ ծննդյան տոների կապակցությամբ՝  շնորհավորում ենք մեր բազմահազար ընթերցողներին, նիդերլանդահայ բոլոր  կառույցներին ու կազմակերպություններին, ովքեր անցած բոլոր տարիներին՝ եղել են    «Նիդերլանդական Օրագրի» կողքին, կարդացել են այն, տրամադրել տեղեկատվություն  , համագործակցել մեզ հետ, նպաստել՝ միասնական մեդիա դաշտի կայացմանն ու ամրապնդմանը: Օգտվելով պատեհ առիթից՝  կանխավ շնորհավորելով բոլորի Նոր Տարին և հրաշափառ Հիսուս Քրիստոսի Սուրբ ծնունդը, մաղթում ենք բոլորին՝  ուրախ ու լավ տրամադրություն, բարեկեցություն, ամուր առողջություն, անսահման սեր և անսպառ լավատեսություն՝   առանց որի դրական լիցքերի դժվար է հաղթահարել  ցանկացած խոչընդոտ:
ԵՎ այսպես՝ «Նիդերլանդական Օրագիրը»  5 տարեկան է...

Ո՞րն է մեր առաքելությունը


Կարճ ժամանակ, բայց «Նիդերլանդական Օրագիրն» այսօր իր ուրույն դեմքն ունեցող, հաստատուն, լրատվական դաշտում կայացած,  հոլանդահայ կյանքը  լուսաբանող տեղեկատվական, գրական, մշակութային, հասարակական, քաղաքական ինտերնետային լրատվամիջոց է:
«Նիդերլանդական Օրագրին» անշահախնդրորեն թղթակցում են և նրա կայացմանը նպաստում են մեր թղթակիցներ՝   Էլեն Հարությունյանն ու Դիանա Ավետիսյանը (Երևան), Սվետա Աբրահամյանը, Սվետլանա Անդրեսյանը,Արտակ Արևշատյանը, Արտակ Մանուկյանը, Մարիամ Կիրակոսյանը (Մարինա Շիկ), Դարիո Կրամերը  (Դավո Պողոսյան) և մյուսները: Վերջին երկուսը բավական ակտիվ են: Հատկապես 2017թ. շատ միջոցառումներ `  Դարիո Կրամերը  լուսաբանել է դեպքերի վայրերից  «Նիդերլանդական Օրագրի» ուղիղ եթերով:
  «Նիդերլանդական Օրագիրը» հատուկ իր շնորհակալությունն է հայտնում Մաստրիխտի, Հաագայի, Ասենի , Ալմելոյի, Ամստերդամի, Նայմեխենի, ՈՒտրեխտի, Դեն Բոսի, Ռոտերդամի, Պուրմերենդի, Առնեմի և շատ այլ քաղաքների  հայ համայնքներին, որոնց կազմում են կուսակցական, եկեղեցական ու մշակութային բազմաթիվ  կառույցներ:
Ինչևէ: Ի՞նչ  տվեցին անցած 5 տարիները  «Նիդերլանդական Օրագրին»: Տարեցտարի աճեց «Նիդերլանդական Օրագրի» ճանաչելիության աստիճանն աշխարհի հայերի և ոչ միայն հայերի շրջանում: Օրագիր-թերթը համացանցով մեկ ունեցավ իր կայքէջերը և  սփռվեց տարբեր տեղեկատվական համակարգերով:
Ներկա ձեռքբերումներին, որին կանրադառնանք այս հոդվածում, «Նիդերլանդական Օրագիրը» հասել է քայլ առ քայլ ` բոլորիս, նաև մեր ընթերցողների համառ ջանքերի շնորհիվ: 2008թ. ստեղծված Dear Angel հոլանդահայ կազմակերպության մամուլի բաժնից վերաճել և 2012թ. վերանվանվել է առանձին, անկախ լրատվական կայքի`  «Նիդերլանդական Օրագիր» անվամբ:
Մինչ օրս չունենալով որևէ ֆինանսական աղբյուր, սեփական ուժերով փորձում ենք միավորել նիդերլանդահայության ջանքերը`  հանդես գալ միասնական լրատվությամբ, ի մի բերելով հոլանդահայերի կատարած դրական աշխատանքները:  մինչդեռ սկզբնական շրջանում ստիպված ենք եղել հաղթահարել բազում դժվարություններ:
Հիշում եմ, երբ որպես Dear Angel կազմակերպության լրատվամիջոց, մասնակցեցինք Ադրբեջանի ագրեսիվ քաղաքականության արդյունքում ` մարդասպան Սաֆարովի արտահանձման դեմ  Հաագայի Հունգարիայի դեսպանատան մոտ տեղի ունեցող բողոքի ակցիային , խնդրեցի  պատասխանատուներից մեկին ( հիմա նա մեր լավ բարեկամներից է)հանդես գալ մեկնաբանությամբ: Նա չմերժեց, խոստացավ դա անել  ցույցի վերջում: Հետո ետ կանգնեց խոստումից: Պատճառաբանեց, որ հանդիպման է գնում ու երեկոյան գրավոր կուղարկի: Այդ ժամանակ մտերմաբար  ասացի, որ բողոքի այս ակցիայից ավելի  կարևորը  այն օպերատիվ լրատվական միջոցներով  «աշխարհին հայտնելն է», հիմա ցույցի մասնակիցները կբաժանվեն, կգնան իրենց տները ու դրանով ամեն բան արագ կմոռացվի , լավ կլիներ  դա անեինք հիմա...
Հուսով, որ մեկնաբանությունը ստանալու ենք՝  մեր էջում  զետեղեցինք միջոցառման լուսանկարները,   հավատալով, որ մարդը ուրևէ մինչ օրվա ավարտը կուղարկի   խոստացած հաղորդագրությունը:  Օրն ավարտվեց՝   սպառելով խոստացված ժամանակը:  Ապարդյուն սպասելուց հետո, արդեն ուշ  ժամին,  նրան ընդամենը հիշեցրեցի  իր տված պարզ խոստումը,  ստացա «կուսակցական պաշտպանիչ քողով»  (մինչդեռ  հարցն այստեղ կուսակցությանը չէր կարող  վերաբերել)  երկարահունչ  պատասխան ՝  հետևյալ վերջաբանով. «Դուք ի՞նչ է, կարծում եք որ ձեր կայքէջը CNN-ն է, որ ես իմ բոլոր գործերը պետք է թողնեի և անմիջապես զբաղվեի ձեր հետաքրքրասիրության բավարարումով»:
«Հետաքրքրասիրության բավարարումը» ընդամենը սեփական խոստմանը տեր լինելն էր, որն էլ նպաստելու  էր տեսաերիզի ու նրանում հնչեցված  առաջին ձեռքից ստացված մեկնաբանության  արագ տարածմանն ու պահպանմանը:
Իրոք,  «Նիդերլանդական Օրագիրը» հավակնոտ ամբիցիաներ չուներ ոչ CNN ու ո՜չ էլ BBC դառնալու, ու դրա համար էլ 5 տարի առաջ չանրադարձավ այս խնդրին, քանզի մեր նպատակը  օտար ափերում մեկտեղվելն էր,  բռունցք դառնալը, համախումբ, միացյալ  ուժերով գործելը, հնարավորության սահմաններում մեզանից կախվածն անելը, ինչն էլ  հետագայում տվեց իր դրական արդյունքը, այն է՝ միասնաբար հանդես գալը,  որի համար էլ շատ ուրախ ենք:
  Մեր նպատակները  շատ ավելի համեստ են, որն է՝  տեսնել Նիդերլանդների հայ համայնքները համախմբված և ունենալ  լրատվական միացյալ դաշտ, որտեղ կամփոփվեն համայնքային աշխատանքները և կգրվեն պատմության էջերում:
Փառք Աստծո, այս կարգի հարցերն արագ լուծվեցին նաև ի շնորհիվ Նիդերլանդներում Հայաստանի դեսպանության ճիշտ գործունեության, որը քիչ դեր չի խաղում հայ համայնքների ակտիվ երկխոսության կայացմանը:
 Մեր ձգտումը՝  ուղիղ եթերով բոլոր լուրերը, Նիդերլանդների հայկական գաղթօջախներում տեղի ունեցող գլխավոր ու էական նշանակության իրադարձությունները լուսաբանելը ,  այն  մեր ընթերցողին օպերատիվ կարճ ժամանակամիջոցում հասցնելը՝ կարծում ենք ավելի վեր է օտար, թող որ ամենաառաջատար լրատվական միջոցի գործունեությունից:
Այսօր արդեն, փառք Աստծո, նիդերլանդական  համայնքի յուրաքանչյուր հայ գիտակցում է ինֆորմացիոն տեղեկատվության կարևոր դերը:

2018 թվական: «Նիդերլանդական Օրագիրը» և նրա ընթերցողները: Որտե՞ղ փնտրել այն և ովքե՞ր  են այն կարդում:

(վիճակագրություն)


Այսպես.  բավական է  համացանցի տեղեկատվական համակարգերում ՝ հայերեն (լատինատառ,  կամ ռուսերեն) գրել «Նիդերլանդական Օրագիր» բառակապակցությունը և կհամոզվեք արդյունքը: Միայն Yandex համակարգում ՝  որոնման ցուցանիշն այսօր  հասնում է 98 հազարի, Google-ում արդյունքը նայած ժամանակի՝ 60-80հազար է:
Yandex-ի որոնման արդյունքում  հայտնաբերվեց 98.000արդյունք:

«Նիդերլանդական Օրագրի» էջերը  livejournal-ում
Այն բանից հետո, երբ Yandex լրատվական համակարգը փակեց իր մի շարք ծառայությունները, այդ թվում բլոգային էջերը ՝   «Նիդերլանդական Օրագիրն» իր  էջը փոխադրեց  livejournal: Ասենք, որ  Այս հարթակում ներկայացված են գրեթե
մեր բոլոր 5 տարիների հոդվածները: «Նիդերլանդական Օրագիրը» 2017թ. մայիսից օգտվում է livejournal-ի վճարովի «պրոֆեսիոնալ» փաթեթից: Ճշմարտության դեմ չմեղանչելու համար հայտնենք, որ իրոք LiveJournal-ը լրագրողական առաջավոր և գրավիչ հարթակ է: Այն միավորում է աշխարհի բազմաթիվ առաջատար լրագրողների: Ռուսական 100 առաջատար կայքերից 80-ը ներկայացված են այստեղ: Գործում է 18 տարի, ընդգրկում է 1,2 միլիարդից ավելի հոդվածներ, ծառայությունը գործում է 242 երկրներում, մեկ րոպեում 5000 մարդ փնտրում է  իր պահանջած հոդվածը «LJ»-ում, ունի 10 մլն ավելի դիտողականություն: Ադրբեջանի մասին հենց այս էջում հրապարակած հոդվածների համար էր, որ Ալեքսանդր Լապշինին Բելառուսը  արտահանձնեց Ադրբեջանին:
«Նիդերլանդական Օրագիր» դիտելու համար livejournal  են այցելում օրական 700-1000 մարդ հետևյալ երկրներից (2017թ. դեկտեմբերի տվյալներ).

1. Ռուսաստան-130
2.Նիդերլանդներ-60
3.Հայաստան-40
4.Ֆրանսիա-35
5.ԱՄՆ-35
6.Բելգիա-30
12.Ադրբեջան-8
Այլ երկրներ -350

Փաստենք: Երբ  2013թ,  ամփոփել էինք տվյալները Yandex լրատվական համակարգի բլոգում,  այդ ժամանակ «Նիդերլանդական Օրագիր» են այցելել օրական 200 մարդ (մանրամասների մասին այստեղ)



«Նիդերլանդական Օրագիրը»  wordpress-ում

«Նիդերլանդական Օրագիրը» գրանցված է նաև wordpress-ում : Որոշ հոդվածներ  այստեղ  ընտրողաբար է  տեղադրվում:  Անձնական բլոգ ունեցողների ու աշխարհի խոշորագույն լրատվամիջոցների 29% հենց wordpress-ի  դաշտում են, դա 60մլն մարդկանց ու կազմակերպությունների ընտրությունն է:


«Նիդերլանդական Օրագիրը» ՄԱՄՈՒԼ.am հայկական լրատվական գործակալության համակարգում

«Նիդերլանդական Օրագիրը» ՄԱՄՈՒԼ.am հայկական լրատվական գործակալության Մամուլի խոսնակ նախագծում առաջնակարգ դիրք է զբաղեցնում: Սա սոցիալական լրատվակամիջոց է և հիմնականում նախատեսված է Հայաստանի ընթերցողների համար:
Այն  նախագծել և իրականացնում է ՄԱՄՈՒԼ.am լրատվական գործակալությունը:
«Նիդերլանդական Օրագիրն» այստեղ ունի 3 էջ, որից երկուսը  գրական ուղղվածության են:Դրանք  են.
1.«Նիդերլանդական Օրագիր»-800-ից ավելի հոդվածներ: Յուրաքանչյուր հոդված ընթերցվում է 300-15 հազար անգամ: Անցնող 5 տարիներին սկսած 2012թ. մայիսի 15-ից, օրագրի բոլոր նյութերը միասին վերցված կարդացվել է  2մլնից ավելի անգամ:
 ՄԱՄՈՒԼ.am-ի վարկանիշային սանդղակով առաջին տասնյակում է:

2.«Նիդերլանդական Օրագիր Գրական էջ »- 3300-ից ավելի գրական ուղղվածության նյութեր: ՄԱՄՈՒԼ.am-ի վարկանիշային աղյուսակում զբաղեցնում է առաջին հորիզոնականը: Բոլոր նյութերը միասին 2013թվականից  ի  վեր ընթերցվել են 3,5մլն անգամից ավելի:

3.Նիդերլանդական Օրագիր «Գրական չորեքշաբթի» - «Գրական չորեքշաբթի» էջը Նիդերլանդական Օրագրի փորձնական նախագծերից մեկն է, որի մտահաղացման հեղինակն է բանասիրական գիտությունների թեկնածու, գրականագետ-տեսաբան Նաիրա Համբարձումյանը: Գրանցվել է 2014թվականին: Հիմնականում ընդգրկում է հայ ժամանակակից գրողների ստեղծագործությունները:


«Նիդերլանդական Օրագիրը» Google-ի բլոգում


«Նիդերլանդական Օրագիրն» իր էջն ունի Google-ի բլոգում (Blogspot)  Բլոգերը ստեղծվել է Pyra Labs ընկերության կողմից, որը հիմա պատկանում է Գուգլին: Այստեղ ամսական մեր էջն ընթերցում է ավելի քան 10.000մարդ: Վիճակագրությունն այսպիսին է (2017թ.Օգոստոս ամիս).
1.Նիդերլանդներ  2436 մարդ
2.Հայաստան       2394
3.Ռուսաստան      1049
4.ԱՄՆ                  867
5.Ֆրանսիա          406
6.Բելգիա              260
7.Գերմանիա        253
8.Ճապոնիա         101
Աննախադեպ այցելողների քանակ ունենք Ճապոնիայից, ինչը մեզ համար անակնկալ է:
 Մեր ներկայությունն առկա է նաև Google+ ում:

«Նիդերլանդական Օրագիրը» facebook-ում

Սոցիալական այս ցանցում ` «Նիդերլանդական Օրագրի»  էջը,  հանդես է գալիս հիմնական ու լրացուցիչ նյութերով: Կարևոր շատ միջոցառումներ ` ներկայացվում է ուղղիղ ռեժիմով: 5 տարիների ընթացքում  էջի շուրջը համախմբվեցին  մոտ 7000 հավատարիմ բաժանորդ և համարյա նույնքան մարդ էլ այն հավանության արժանացրեց:
Կայքում կանանց և տղամարդկանց ներկայության հարաբերակցությունը  համապատասխանաբար կազմում է ` 57 և 43 տոկոս, որի 60%-ից ավելին` 18-ից 44 տարեկան է: Շատ դիտողականություն ապահովող էջերից է:  Տեսաերիզների ու հոդվածների նվազագույն դիտողականությունը հազարն է, առանձին դեպքերում նյութեր ու տեսահոլովակներ դիտում են 100 հազարավոր մարդիկ:
Այստեղ, ավելի շատ մեր նյութերը`  ըստ հերթականության, կարդում են Հայաստանից, Նիդերլանդներից, Ռուսաստանից և ԱՄՆ-ից: Ի տարբերություն «Նիդերլանդականի» այլ էջերի`  Ադրբեջանը վիճակագրության ցուցակում 5-րդն է, նույնիսկ  ավելի Ֆրանսիայի,  Բելգիայի, Գերմանիայի հաճախորդներից: Հաջորդ տեղերում են Վրաստանը, Իսպանիան,
Թուրքիան , Կանադան, Լիբանանը: ընդանուր առմամբ ` 50-ից ավելի երկրների ներկայացուցիչներ են այցելում էջ և օգտվելով թարգմանական ծառայություններից` 
 ծանոթանում են մեր էջին: Բավականին ադրբեջանցիներ են այցելում մեր  էջ, նրանցից` 138-ը և թուրքերից` 28-ը, մեր օրագրի մշտական բաժանորդներ են: Մնում է ենթադրել, թե ի՞նչ են նրանք փնտրում մեր էջում: Այս մասսայի հետաքրքրասիրությունները բավարարելու համար անհրաժեշտ նյութեր տեղադրել ենք ու այսուհետ էլ այդ ուղղությամբ մտածելու ենք: Նրանցից ոմանք էջին բաժանորդագրվեցին, երբ լուսաբանում էինք Իլհան Աշկինի դատավարությունը` Ալմելոյում:
Թուրք այս գործիչը`  միտինգների  ժամանակ, հակահայ  արտահայտություններ էր անում , որի  համար էլ արժանացավ նիդերլանդական դատական մարմինների ուշադրությանը: Անչափ ուրախ ենք, որ մեր հրապարակումներին հետևում  են  Արցախից:  Միայն Ստեփանակերտից և Շուշիից   ունենք   հիմնական 153 բաժանորդ: Այս ցուցակում  առաջինը Երևանի բնակիչներն են , այնուհետև Լոս Անջելեսի, Գյումրիի ,Վանաձորի և Մոսկվայի մեր  հայրենակիցները: Նիդերլանդական  քաղաքներից ամենաշատ  բաժանորդներ ունենք համապատասխանաբար՝ Ամստերդամից, Ալմելոյից, Ռոտերդամից, Հաագայից, Մաստրիխտից, Նայմեխենից և ՈՒտրեխտից:

«Նիդերլանդական Օրագրի» հոդվածների վերջին ամսվա ֆեյսբուքյան ամենաշատ թարգմանությունները կատարել են Ռուսաստանի  օգտատերերը` մոտ 10.000 անգամ, նիդերլանդերեն  են թարգմանել 2000 օգտատեր,  հոդվածները թարգմանվել են նաև անգլերեն, ֆրասերեն, լեհերեն, թուրքերեն, գերմաներեն, արաբերեն, իսպաներեն և այլ լեզուներով:




Դիտումների քանակն ըստ օրերի (օրական 5500-ից ավելի մարդ) և առանձին ժամվա դիտում(մոտ 3000 մարդ 1 ժամում)

Էջն հավանողների քանակը(նշված է այստեղ` 6551մարդ, այսօր արդեն ` 6800-ից ավելի:
Վերևի թիվը`108998 շաբաթվա ընթացքում էջ այցելող մարդկանց քանակն է: Այսինքը մեկ ամսում էջ են հաճախում, մոտ կես միլիոն անգամ: Սա արդեն բարձր ցուցանիշ է:

Մեկ շաբաթյա (4-11հոկտեմբեր) տեսաերիզի 122,4հազարի դիտում, որը կազմում է 285,5հազ.րոպե:
Ապրիլի 24-ի այս տեսաերիզի ուղիղ հեռարձակման արդյունքը  46,149 հազ այցելություն, որից 13.280-ը դիտել են, իսկ 493-ը արձագանքել:


ՈՒղիղ հեռարձակում, 101 միաժամանակյա և 61.580 ընդհանուր դիտում:



«Նիդերլանդական Օրագիրի»  գրական կայքերը

«Գրական չորեքշաբթի» կայքը  միավորում է Մամուլ am-ում  գործող «Նիդերլանդական Օրագիր» գրական էջը և «Գրական չորեքշաբթի» էջը. 2 էջերի նյութերը, թեև յուրաքանչյուրն ունի իր ծրագրերն ու նպատակները, բայց գրական լինելով միավորվում է մեկ  առանձին  այս կայքում, որը  ճանաչում ունի նաև հայ ժամանակակից գրողների շրջանում: Կայքը  հիպերհղման միջոցով ուղղակի  կապի  մեջ է «Նիդերլանդական Օրագիրի» այլ հավելվածների հետ:


«Նիդերլանդական Օրագիրն» այլ լրատվամիջոցներում

Անցած 5 տարվա ընթացքում`  մենք կարողացանք ձեռք բերել լրատվական ոլորտում գործող բարեկամների մի  հզոր բանակ, որոնց շնորհիվ բարձրացավ «Նիդերլանդական Օրագրի» ճանաչելիությունն ու կտրուկ ավելացավ ընթերցողների քանակը: «Նիդերլանդական Օրագրի» մեկնարկից մինչև այսօր, մեր լավագույն բարեկամներն են` «News.am»,
«Մամուլ.am», «Նոյան տապան» հայկական լրատվական գործակալությունները, «Օրեր» (խմբագիր` Հակոբ Ասատրյան) Եվրոպական ամսագիրը, «Առավոտ» օրաթերթը, «Հետք», «Հայերն այսօր» պարբերականները,  որոնց  հետ առավելագույնս ու պարբերաբար ենք համագործակցում:
Մեր կողքին են ու լավ հարաբերակցության մեջ ենք Հայաստանի և սփյուռքի գրեթե բոլոր լրատվամիջոցների հետ, որոնք տարեկան  մեկից մի քանի անգամ անդրադառնում են մեր նյութերին`  այդպիսով նպաստելով հոլանդահայ կյանքում տեղի ունեցող իրադարձությունների լուսաբանմանը: Մեր հատուկ երախտագիտությունը հայտնելով մեր այս բարեկամներին, այնուհանդերձ կուզեինք առանձնացնել  «Շանթ» հեռուստաալիքին, Հայաստանի հանրային հեռուստատեսությանն ու ռադիոյին, «Արմենպրես»
գործակալությանը,  «Անկախ»,«Հայելի», «Ելակետ լրատվական»,  «AADMAG.new», «F5 բլոգ», «Հրապարակ» «ancnews.info» , «Голос Армении», «Slaq.am» , «Henaran», «Հայկական վարկած», «Լուսավոր Ավետիս»,  «Yerevan News», «Past.am» , «Lratvakan.am»,  «shamshyan.com», «BlogNews.am»,   «Mediamall.am», «asekose.am»  և էլի բազմաթիվ կայքերին, որոնց բոլորին հիշելը ու թվարկելը անհնար է:
Այս ֆոնին կուզեինք առանձնացնել մեր համագործակցությունը Իսրայելի հայ համայնքի « Նաիրի» թերթի (խմբագիր` Արտյոմ Չերնամորյան),Ռուսաստանի «Ноев Ковчег», և «Երկրամաս» հայ համայնքային թերթերի և նիդերլանդական «diplomatmagazine» կայքի հետ:

Շնորհակալ ենք նաև այն բազմաթիվ    կայքերին ու թերթերին,որոնք  առանց «Նիդերլանդական Օրագրին» հղում անելու   հրապարակել են մեր նյութերը:
Կաևորն այստեղ նիդերլանդահայ համայնքի աշխատանքների լուսաբանումն է (օրինակ    «Իրավունք», «araratnews»«, hing.am»  և այլն:


«Նիդերլանդական Օրագրի»  էջերը սոցիալական և այլ կայքերում

«Նիդերլանդական Օրագիրը» լայնորեն տարածված է նաև սոցիալական ցանցերում և այլ կայքերում, որը լրացուցիչ կերպով նպաստում է մեր հոդվածների արդյունավետ տարածմանը :

«Նիդերլանդական Օրագրի լրահոսից»

google+

Twitter-1
Twitter

youtube

vimeo

Nik-name

instagram

linkedin


«Նիդերլանդական Օրագրի»  հետագա արդյունավետ աշխատանքը

Հինգ տարիների ընթացքում՝  սահմանափակ ուժերով ու հնարավորություններով, տեխնիկական ու ստեղծագործական առումով բավական  գործ է կատարվել:
 Ես գիտեմ ֆինանսավորվող լրատվամիջոցներ, որի քանակով ավելի անձնակազմը՝  նման ծավալի աշխատանքներ չի կատարել: Այս փաստն ավելի է ոգևորում մեզ ու ավելի մարտունակ դարձնում: Մեր հետաքննության արդյունքում Փարիզում գտել ենք հայ իշխանական տոհմից ՝  իշխան Նիկոդիմոս Ամատունու գերեզմանը:
ՈՒրախ ենք, որ այս նախագծի շրջանակներում պատրաստ են  մեզ աջակցել ՀՀ սփյուռքի նախարարության ԵՎրոպայի հայ համայնքների վարչությունը՝  ( պետ` Կարեն Ավանեսյան) ի դեմս Արևմտյան Եվրոպայի հայ համայնքների հետ կապերի բաժնի (Բաժնի պետ`Նատալյա  Դանիելյան):

«Նիդերլանդական Օրագրի»  հետագա արդյունավետ աշխատանքը կախված է մեզանից՝  յուրաքանչյուրից: Այն իր կառուցվածքային առանձնահատկությամբ եզակի լրատվամիջոց է սփյուռքահայ իրականության մեջ: Որպեսզի նրա գոյատևումը հաստատուն ու հարատև լինի, խնդրում ենք նիդերլանդահայ բոլոր կառույցներին ու կազմակերպություններին՝  անել իրենցից կախվածը, գոնե կապ հաստատեն մեզ հետ, տեսաերիզներ, հոդվածներ ու լուսանկարներ ուղարկեն, քանի որ նյութական անձնական միջոցներն ու ֆիզիկական հնարավորությունները թույլ չեն տալիս մեզ՝  ներկա գտնվել յուրաքանչյուր միջոցառման: Ի ուրախություն մեզ, տարեցտարի համայնքն ավելի կազմակերպված է դառնում, իսկ անցկացվող միջոցառումները գնալով շատանում են: ՈՒրախ կլինենք, որ յուրաքանչյուր կառույց ունենա իր աշխատանքները լուսաբանող լրագրողը, որը  միևնույն ժամանակ կդառնա մեր թղթակիցը: Հայտնում ենք նայև, որ մեր բոլոր թղթակիցներն էլ սիրահոժար ու անշահախնդիր են զինվորագրվել «Նիդերլանդական Օրագրին», քանզի այն ոչ մի աղբյուրից շահույթ չունի: Մենք այսուհետ էլ ողջունում և խրախուսում ենք նրանց, ովքեր կարողանում են տեսանյութեր պատրաստել, լուսանկարել կամ հոդվածներ ու ռեպորտաժներ գրել: Տեղերից ուղարկվող նյութերը կհամակարգվեն ու կհրապարակվեն՝  մեր լավ գործերը ի պահ հանձնելով պատմությանը: Նիդերլանդահայ կազմակերպությունների կայքերը կարող են իրենց էջերում ունենալ  սեփական լրատվամիջոցի՝  «Նիդերլանդական Օրագրի» հղումով լոգոն, ինչը  նաև լավ  վարկանիշ   ունենալու  միջոց է:
 Ավելացնենք, որ ուրախ կլինենք  մեր կողքին տեսնել նրանց, ովքեր  ֆինանսապես կամ բարոյապես նեցուկ կլինեն «Նիդերլանդական Օրագրին», սրանով նրանք կնպաստեն սեփական լրատվամիջոցի հեղինակության բարձրացմանը:
«Նիդերլանդական Օրագիրը» բոլորիս սեփականությունն է՝  մեր լրատվամիջոցը, իսկ ես Ձեր խոնհար  ծառա՝

Hay Azian
«Նիդերլանդական Օրագրի»
Հիմնադիր-պատասխանատու

Saturday 7 October 2017

Կոմիտասի անվան լարային քառյակը Հայաստանի Անկախության տոնին նվիրված համերգներ ունեցավ Նիդերլանդներում

Հայաստանի Հանրապետության անկախության 26-րդ տարելիցի և Հայաստանի ու Նիդերլանդների միջև դիվանագիտական հարաբերությունների հաստատման  25-րդ ամյակի կապակցությամբ Կոմիտասի անվան լարային քառյակը համերգներ ունեցավ Նիդերլանդների Հաագա և Մաստրիխտ քաղաքներում:


ԼՈՒՍԱՆԿԱՐԱՅԻՆ ՌԵՊՈՐՏԱԺ

Ինչպես արդեն հայտնել էինք հոկտեմբերի 5-ին՝ Հաագայի Diligentia թատերասրահում,  ապա և հաջորդ օրը ՝  հոկտեմբերի 6-ին Մաստրիխտի Սուրբ Կարապետ եկեղեցու սրահում, Հայաստանի Հանրապետության անկախության 26-րդ տարելիցի առիթով, Կոմիտասի անվան լարային
քառյակը համերգներ ունեցավ: Այն նվիրված էր նաև Հայաստանի ու Նիդերլանդների միջև դիվանագիտական հարաբերությունների հաստատման  25-րդ ամյակին:
  ՀՀ դեսպանության բարձր հովանու ներքո և Մաստրիխտի հայ համայնքի կազմակերպած համերգին ներկա էին Նիդերլանդների թագավորությունում հավատարմագրված դեսպաններ, միջազգային կազմակերպությունների և դատարանների, երկրի քաղաքական-հասարակական շրջանակների ներկայացուցիչներ,լրագրողներ և հոլանդահայ համայնքային կազմակերպությունների ղեկավարներ ու ներկայացուցիչներ: Մինչ համերգի կայանալը նիդերլանդական մամուլն արդեն բարձր էր գնահատել խմբին, ներկայացրել էր հանրահայտ ու եզակի այս նվագարանի պատմությունն ու գործունեությունը:







___________________________
Gea van Loo-ի լուսանկարները










Sunday 1 October 2017

Ընտրվեց «Գլաձոր» ուսանողական երիտասարդական կազմակերպության նոր կազմը




Մեկ տասնամյակից ավել տարիների կենսագրություն ունի Նիդերլանդների հայկական  «Գլաձոր» ուսանողական երիտասարդական կազմակերպությունը: Այդ տարիները  եղել են կազմակերպության կայացման և առաջնթացի ժամանակաշրջան: Բազմաթիվ հայ երիտասարդներ են համախմբվել կազմակերպության շուրջ և իրենց գաղափարներով ու նորամուծություններով նպաստել միության համախմբմանն ու կայացմանը: Ամեն տարի «Գլաձոր» միության ուսանողները կազմակերպության աշխատանքները համակարգելու համար ղեկավար կազմ են ընտրում: Եվ ահա Սեպտեմբերի 28-ին տեղի ունեցավ  կազմակերպության հերթական տարեկան հավաքը և նոր ղեկավար անձնակազմի ընտրությունները։ Ընտրությունները կայացել են  «Գլաձոր» կազմակերպության նախկին անդամների՝ թիվ 11 խորհրդի կազմի  մասնակցությամբ։ Ընտրվում էր նոր 12-րդ խորհրդի ղեկավար կազմը:Քվեարկության արդյունքում ձևավորվեց 7հոգանոց  խորհրդի ղեկավար կազմը: Նախագահ է ընտրվել Դավո Պողոսյանը (Dario Cramer): Ի դեպ Դավոն նաև «Նիդերլանդական օրագրի» շնորհալի երիտասարդ թղթակիցն է և բավական ակտիվորեն համագործակցում է նիդերլանդահայ համայնքների ու կառույցների հետ: Փոխնախագահ է ընտրվել Իզաբելլա Զաքարյանը, քարտուղար՝ Ադրինե Բանդարին, նաև Վերգինա Խալաֆյանը (Penningmeester) Հովհաննես Հակոբյանը (PR-Commissaris), Տաթևիկ Ծատուրյանը (Interne Coördinator) և Վահագ Շողերյանը (Externe Coördinator):
Ժողովի ավարտից հետո ընտրությունների մասնակիցները հավաքվեցին Ուտրեխտ քաղաքի «Բռուրս» սրճարանում, սա  նաև լավ առիթ էր միմյանց հետ շփվելու և մոտիկից ծանոթանալու համար:
Թիվ 12-րդ խորհրդի ղեկավարներն իրենց  ողջույնի և շնորհակալության խոսքը  փոխանցեցին կազմակերպության անդամներին, խոստանալով , որ այսուհետ իրենցից կախված ամեն  բան անելու են «Գլաձորի» հեղինակության ու լավ անունի համար:  Գլաձորցիները վճռական են կեսագործելու այն դրույքներն ու ծրագրերը, որոնք ծառացած են կազմակերպության առջև : Առջիկայում խոստացված ծրագրերի իրականացմանն ուղղված քայլերն են, սպասվում են  հետաքրքիր մշակույթային և կրթական հավաքույթներ ու տոնակատարություններ։
Բարի երթ՝  Գլաձոր...
«Նիդերլանդական օրագրը» շնորհավորում է «Գլաձորի» նորակազմ խորհրդին և ցանկանում  հաջողություններ ու նոր վերելքներ:


gl22046126_2035463843340512_3672648638903609816_n.jpg

Friday 29 September 2017

Հոկտեմբերյան համերգային հագեցված ծրագիր՝ նվիրված Հայաստանի Հանրապետության անկախությանը


Երեք համերգ Նիդերլանդներում Կոմիտասի անվան քառյակի և «Աշոտ Տիգրանյան մշակութային երաժշտական» հիմնադրամի մասնակցությամբ:


Հոկտեմբերի 5-ին՝ Հաագայի Diligentia թատերասրահում, Հայաստանի Հանրապետության անկախության 26-րդ տարելիցի, Հայաստանի ու Նիդերլանդների միջև դիվանագիտական հարաբերությունների
հաստատման  25-րդ ամյակի կապակցությամբ, ՀՀ դեսպանության բարձր հովանու ներքո և աջակցությամբ Նիդերլանդների թագավորությունում, մշակութային ծրագրերի շրջանակներում բազմաթիվ հրավիրված հյուրերի առջև պատիվ կունենա Հայաստանը ներկայացնել աշխարհահռչակ  Կոմիտասի անվան ազգային քառյակը: Այն աշխարհի հնագույն ու յուրահատուկ նվագարաններից է, որը ներկայացնում է փառահեղ ու անմահ, անկրկնելի Կոմիտասի ստեղծագործությունները:

Արդեն հաջորդ օրը՝ հոկտեմբերի 6-ին, Կոմիտասի անվան ազգային քառյակը հյուրընկալվելու է
Նիդերլանդների մեծ համայնք ունեցող քաղաքներից մեկում Մաստրիխտում: Տեղի Սուրբ Կարապետ եկեղեցում առաջին անգամ հնչելու է ավելի քան 50 երկրներում հյուրախաղերով հանդես եկած քառյակի կատարումները:
Կոմիտասի անվան լարային քառյակը հիմնադրվել է Մոսկվայում 1924 թվականին, տեղի կոնսերվատորիայի հայ ուսանողներ Ավետ Գաբրիելյանի (1-ին ջութակ), Լևոն Օհանջանյանի (2-րդ ջութակ), Միքայել Տերյանի (ալտ) և Սերգեյ Ասլամազյանի (թավջութակ) նախաձեռնությամբ (ղեկավար Ե. Գուզիկով)։ Հայաստանի կառավարության որոշմամբ 1932 թվականին քառյակին շնորհվել է մեծն Կոմիտասի անունը:
Տարիների ընթացքում Խումբն ավելի ու ավելի է կատարագործել կատարողական վարպետությունը և մեծ ճանաչման հասել աշխարհում: Կայուն և համակուռ այս կոլեկտիվում մեկ գեղարվեստական ղեկավար է փոխվել: Ավետ Գաբրիելյանին փոխարինել է Էդուարդ Թադևոսյանը, որի 70-ամյա հոբելյարն այս տարի նշվեց: Նրան կոլեկտիվ էր հրավիրվել Ավետ Գաբրիելյանը :
Կոմիտաս քառյակը հարուստ տարեգրություն ունի: Դեռ 1934 թվականին քառյակին շնորհվել Է ՀԽՍՀ վաստակավոր կոլեկտիվի կոչում, ստացել է պետական մրցանակներ, բազմաթիվ մրցույթների հաղթող է ու դափնեկիր:
Այժմ քառյակն այսպիսի կազմ ունի. առաջին ջութակն ու գեղարվեստական ղեկավարը , ՀՀ ժողովրդական արտիստ, պետական մրցանակի և  միջազգային մրցույթների դափնեկիր, պրոֆեսոր Էդուարդ Թադևոսյան է: 2-րդ ջութակ - Սյուզի Երիցյան, միջազգային մրցույթների դափնեկիր,Ալտ - Ալեքսանդր Կոսեմյան, ՀՀ վաստակավոր արտիստ, պրոֆեսոր,Թավջութակ - Հասմիկ Վարդանյան, միջազգային մրցույթների դափնեկիր, ՀՀ նախագահի երիտասարդական մրցանակի դափնեկիր:





ani_hayhgf.JPGԱյս գեղեցիկ համերգով սակայն չի սահմանափակվում Մաստրիխտում տեղի ունեցող հոկտեմբեր ամսվա համերգային միջոցառումները: Ինչպես «Նիդերլանդական օրագրին» տեղեկացնում է Մաստրիխտի Անի հայ համայնքի ղեկավար Լևոն Սարգիսը՝ հոկտեմբերի 15-ին, ժամը 15-ին «Աշոտ Տիգրանյան մշակութային երաժշտական» հիմնադրամը ևս համերգ է ունենալու Մաստրիխտում՝ Սուրբ Կարապետ եկեղեցու սրահում:
Այս հիմնադրամը գործում է Հայաստանում, Ամերիկայի Միացյալ Նահանգներում: Համերգներով հյուրախաղերի է եղել մի շարք երկրներում: Հիմնադրամը ստեղծել է 2016թ. United American and Armenian Chamber Orchestra-ն («Հայ-ամերիկյան կամերային միացյալ նվագախումբը»), որի կազմում ընդգրկված են ինչպես հայազգի երիտասարդ շնորհալի, տաղանդավոր երաժիշտներ, այնպես էլ օտարերկրացիներ։
խումբը ղեկավարում է Աշոտ Տիգրանյանը: Նա փորձում է արվեստի ու երաժշտության միջև սկիզբ դնել նոր երկխոսության : Այս նոր ոճը լինելու է հանդիսատեսի հետ շփման նոր հարթակ, որն ապահովվելու է նոր ոճ և ուղղվածություն: Աշոտ Տիգրանյանը երկար տարիներ ապրել է ԱՄՆ-ում , ծնվել է Հայաստանում, սովորել Մոսկվայի պետական կոնսերվատորիայում՝ աշխարհահռչակ ջութակահար Լեոնիդ Կոգանի դասարանում:
Հայաստանի Հանրապետության անկախության 26-րդ տարելիցի
և Հայաստանի ու Նիդերլանդների միջև դիվանագիտական հարաբերությունների հաստատման  25-րդ ամյակի կապակցությամբ Նիդերլանդների Մաստրիխտ քաղաքի Սուրբ Կարապետ եկեղեցու սրահում տեղի ունեցող այս երկու միջոցառումների մուտքն ազատ է բոլոր ցանկացողների համար:

«Նիդերլանդական օրագիր»


Ani_masx.png

Monday 25 September 2017

Մարտահրավեր սփյուռքահայերին, թե՞ հարված Հայաստան-Սփյուռք կապերին

ԱՆԴՐԱԴԱՐՁ
« Հայկական ժամ »



Շները երբեմն գլուխները բարձրացնում են և կաղկանձախառը հաչում՝ անորոշ, օդի մեջ ու ոչ ոքի վրա: Պարզապես օդը լցվում է ձայնային ազդանշանով: Ժամանակ ծախսեցի վերծանել այս կաղկանձախառը վայրահաչոցը ՝  ապարդյուն, բան չստացվեց:
Անհասցե, անմիտ, անհիմն, փուչ փամփուշտներով, անհասցե կրակոցներ:
ՈՒ՞մ է ուղղված սա.  որոշ սպյուռքահայերի, թե՞ Հայաստան-Սփյուռք կապերին ընդհանրապես... Անորոշ է: Չկա հստակություն: ՈՒ՞մ է ասվում և  ինչու՞ '  չկա հասցեատեր: Թ՞ե ում է տեսնում գրելով «Հայրենիքը վաճառած վիժվացքներ»՝   ևս  անհայտ ծագման  ուղղվածություն ունի: Ո՞ր սփյուռքահայն է, որ  « Տարվա մեջ մի անգամ Հայաստանին 50  ԱՄՆ-ի դոլար  է ուղարկել ու իրեն մեծ բարերար է զգացել » և  դրան ավելացրած ՝ «Հայաստանի տերն ու տիրակալ են իրենց զգացել Հայաստանի անկախության ներքո»  ևս անհայտ է: Հայտնի է , որ  անգամ օդում հնչած անհասցե շան հաչոցը, եթե կոնկրետ չէ'  նշանակում է  զրպարտանք ու զառանցանք:
Բայց սպասեք. անհասցե բացահայտումը ինչ որ եզրեր էլ ունի:  «Հայրենիքն ու կրոնը, ՙՙթրքացած հային՚՚ » բան  կա հիշեցնելու. «պետք է հիշեցնել, որ ինքը արդեն Հայ չէ, այլ օտար երկրներին ծախված նաև Հայաստանում ապրող անհայտ ծագումի դավաճան» , նրանց պետք է ցույց տալ իրենց տեղը, «տեղ որտեղից միայն գարշահոտության հոտ է գալիս այլ ոչ թե Հայրենասիրության…»
Բան հասկացա՞ք: Մտքերի փայլուն կերտվածք ու շարահյուսության ինչպիսի՚ փայլուն ձևակերպում:
 Այնուամենայնիվ այս պատմության  մեջ մի  հայտնի կետ առկա  է ՝   ՏԵՂԸ, որտեղից  գարշահոտության և ոչ թե Հայրենասիրության հոտ է գալիս ՝  հիշեք սա:
Մի  անհասցե ուղերձ էլ «Հայաստանի շահերը օտար երկրների շահերի համար զոհաբերող»  պաշտոնյաներին է ուղղված: Կա  «արդարադատության թուր» և նրանց (պաշտոնյաներին,-Ծանոթ. հեղինակի) մատաղացու գառան պես պետք է զոհաբերել այդ թրի տակ: Այստեղից  բացվում է իրական, փայլուն հնարավորությունների  կախարդական դռնակը:  «Հայրենասերներն ու Հայերը» հնարավորություն են  ստանում ապրել իրենց   «ազատ ու անկախ Հայաստանում, այլ ոչ թե արտագաղթել Հայաստանից և դառնան ավելի  կախյալ  օտար երկրում, օտար հողում, օտարի լծի տակ»:
Նեղանալով  « Ամերիկամետ, Եվրոպամետ, Ռուսամետ » սփյուռքահայերից ' այս անհասցե ու  սին  փրկության բաղադրատոմսը սփյուռքահայերի ներվերի ու իր ճղճիմ ինքնահաստատման հաշվին հայտնող  ոմն Էմիլ Մարկոսյանը ( « Հայկական ժամ » կայքէջ:) նեղացել է ոչ ավել, ոչ պակաս  Հայաստանից ու չի շնորհավորել Անկախության տարեդարձը:
 Դե հիմա, հարգելի ընթերցող ե'կ ու գտի, թե որտեղից է գարշահոտության և ոչ թե Հայրենասիրության հոտ փչում:
Hay Azian
Հ.Գ- Մենք չէինք անրադառնում այս գրառմանը,եթե այն չհանրայնացվեր այլ կայքէջերի կողմից: Այն պարզապես Հայրենիք-Սփյուռք կապը խարխլելու միտում ունի:
Հայրենիքից չեն նեղանում, Հայրենիքը ոչ մեկի համար փորձաքար չէ:

Wednesday 20 September 2017

Հայաստան-Սփյուռք 6-րդ համաժողով ` միասնության հասնելու ձգտումով




Սեպտեմբերի 18-ին` Հայաստանի մայրաքաղաք Երևանում մեկնարկած Հայաստան-Սփյուռք 6-րդ համահայկական համաժողովին իրենց մասնակցությունն են ապահովել նաև Նիդերլանդների Թագավորության հայ պատվիրակները: Նախօրոք հայտագրվել են 13  մասնակից: Ըստ այբբենական հերթականությամբ նրանք են` Արա Աբրահամյան («Միացյալ հայերը Հոլանդիայում» կազմակերպության վարչության անդամ),  Սվետա Աբրահամյան («Միացյալ հայերը Հոլանդիայում» կազմակերպության նախագահ), Անդրանիկ Այվազյան (ՀԲԸՄ), Մինաս Արսենյան (ՀՀԴ), Քրիստիան Գելիջի («ՎԿՍ Արմենիա» ընկերության նախագահ),Պողոս Թեքեյան (ՌԱԿ Եվրոպայի շրջանակի անդամ, ՄԱԿ-ի փախստականների հարցերով հանձնախմբի պատասխանատու), Ալիս Թովմասյան (Հայ տիկնանց միության ղեկավար), Հայկ Խանամիրյան (ՀԲԸՄ Եվրոպայի գործադիր մարմնի անդամ), Անուշավան Կիրակոսյան («Աբովյան մշակութային միության»վարչության անդամ), Մաթո Հախվերդյան (Հոլանդահայ կազմակերպությունների ֆեդերացիայի նախագահ), Հարություն Հայրապետյան (Հայ-հոլանդական առևտրային պալատի նախագահ,գործարար), Լիպարիտ Սիմոնյան (ՀՄԸՄ Առնեմ քաղաքի մեկուսի շրջանի վարչության ատենապետ) , Նաիրի Օհանյան  (ՀՀԴ անդամ):
Վերջին տարիներին Նիդերլանդահայ կառույցներն ու կազմակերպությունները լուրջ քայլեր են ձեռնարկել միմյանց հետ մերձենալու, համախմբվելու, միասնաբար գործելու ուղղությամբ: Միասնության հասնելու այս ձգտումը  շոշափելի ու զգալի արդյունքներ է ապահովել: Դրանք առնչվում են  տարբեր ոլորտներին`  սկսած հայապահպանության,  ընդհուպ ուսումնառության խնդիրներից` մինչև տեղի օրենսդիր  մարմիների առջև Հայոց Ցեղասպանության թեման մշտարթուն  դարձնելը, այն ժխտողաբար հանդես եկողներին դատական մարմինների առջև պատասխանատվության ենթարկելը:  Համատեղ ջանքերով բազմիցս է զանազան ու հաջողված միջոցառումներ  կազմակերպվել: Միասնության այս դրսևորումը տարեցտարի դրական է անրադառնում Նիդերլանդների համայնքային կյանքին, ձևավորում փոխադարձ վստահության մթնոլորտ:
Զուր չէ, որ  Հայաստան-Սփյուռք 6-րդ համահայկական համաժողովը կրում է  «Փոխադարձ վստահություն, միասնականություն և պատասխանատվություն» խորագիրը: Այն լրիվ համահունչ է Նիդերլանդահայ համայնքներում իրականացվող համահայկական ծրագրերին: Թեմատիկ նիստերը ևս շատ հետաքրքիր են: «Նիդերլանդական օրագիրը» հետևում է Հայաստան-Սփյուռք համաժողովի աշխատանքներին և մշտական կապի մեջ է մեր պատվիրակների հետ:

Մեծ սիրով հրապարակում ենք համաժողովին մասնակից մեր պատվիրակների լուսանկարը:


Լուսանկարում` Հայաստան-Սփյուռք 6-րդ համահայկական համաժողովի Նիդերլանդների հայկական պատվիրակությունը.(ձախից-աջ)  «Միացյալ հայերը Հոլանդիայում» կազմակերպության վարչության անդամ Արա Աբրահամյանը, Նաիրի Օհանյանը (ՀՀԴ անդամ), Լիպարիտ Սիմոնյանը (ՀՄԸՄ Առնեմ քաղաքի մեկուսի շրջանի վարչության ատենապետ) Սվետա Աբրահամյանը («Միացյալ հայերը Հոլանդիայում» կազմակերպության նախագահ), Նատալի Դանիելյանը (ՀՀ սփյուռքի նախարարության Արևմտյան Եվրոպայի հայ համայնքների հետ կապերի բաժնի պետ) , Մինաս Արսենյանը (ՀՀԴ), Անուշավան Կիրակոսյանը («Աբովյան մշակութային միության»վարչության անդամ) և Հոլանդահայ կազմակերպությունների ֆեդերացիայի նախագահ Մաթո Հախվերդյանը:

Thursday 17 August 2017

Բյուրակն Իշխանյանի նիդերլանդական հուշերը /7.Հրաժեշտ Ուտրեխտին 8.Ռոտերդամը

Սրանով եզրափակում ենք Բյուրակն Իշխանյանի Նիդերլանդների մասին հուշագրությունների Երկրորդ մասը:
2-րդ մաս-7,8
2-րդ մասի պատմությունների սկիզբն այստեղ ՝
1/ 2/ 3/ 4

7.Հրաժեշտ Ուտրեխտին

Ուղղակի չկարողացա անտարբեր անցնել: Պետք է գայի այստեղ՝ Հեմինգուեյի անունը կրող սրճարանը, պայուսակիս մեջ՝ հենց նոր գնածս «Կիլիմանջարոյի ձյուները»: Պիտի արհամարհեի սրճարանի բարձր գները. վերջին անգամն է:

Շուրթերս ընկղմվում են կապուչինոյի փրփուրի մեջ, ու ես ճաշակում եմ մի սուրճ, որը կարծես տաք փայտի համ ունի, բայց ավելի քաղցր է, որովհետև շաքարավազ եմ ավելացրել:

Հետո գդալս խրում եմ տրիֆլի ափսեի մեջ: Հատապտուղները ճրթճրթում են ատամիս տակ, իսկ սերուցքը փափկացնում է այն: Վրայից նորից կապուչինո, ու հատապտուղների համը խառնվում է փայտին:

Իմ առաջ Ուտրեխտն է. հեծանիվներով մարդիկ, Յանի եկեղեցին, մեքենաներ, շտապող հետիոտն ու չափից դուրս գորշ երկինք, որը եկել է ապացուցելու, որ Հոլանդիայում իսկապես եղանակն անկանխատեսելի է, որ արևոտ ու շոգ օրվա վերջում կարող է անձրև գալ:

Ամպերի գոռոց ու կայծակ: Կապուչինոյի համը, վրայից՝ հատապտուղներ: Անձրևի առաջին կաթիլները, քամի: Ուտրեխտը հիանալի է:

Իսկ ցերեկը նստել էի ջրանցնքերից մեկի ափի իսպանական ռեստորանում:

Սերուցքի համը՝ գումարած մորի:

Անձրևն ուժեղանում է: Տեղափոխվեցի մյուս սեղանի մոտ: Ուտրեխտը մթնում է, Ուտրեխտը ոռնում է:

Իսպանական ռեստորանում մատուցողի հետ փորձեցի իսպաներեն խոսել: Չհասկացավ:

Անձրևն է´լ ավելի ուժեղացավ:

Դարչինի համ. սերուցքի մեջ դարչին կա:

Քամին ուժեղանում է, անձրևը բլոկնոտիս է հասնում:

Դարչինի հոտը Ուտրեխտում: Ամեն առավոտ շնչում եմ: Դարչինով պիտի Ուտրեխտը հիշեմ:

Իսպանական ռեստորանում տապակած կալմար պատվիրեցի:

Կապուչինոյի վերջին կումը, բայց բաժակի հատակում փրփուր մնաց:

Անձրևը հասնում է դեմքիս, մի կեսս լվացել է: Ամպերն ավելի ուժեղ են գոռում:

Տապակած կալմարն իմ սիրած տապան է: Հիշում եմ Կարմոնան, որտեղ ես ու Մարուշան միասին տապակած կալմար կերանք:

Տրիֆլի ափսեի հատակում թաց խմոր կա, բայց իմ անձրևոտ կեսից թաց չէ:

Մյուս կեսս չոր է. հովանոցի տակ է մնում: Ամպերը խլացնում են:

Իսպանական ռեստորանում café con leche ուզեցի, բայց մատուցողը կապուչինո հասկացավ. այսօր երկրորդ կապուչինոն եմ խմում:

Անձրևը կամաց-կամաց փոքրանում է: Մարդիկ փողոցներում չեն քչացել, բայց անձրևանոցներով են: Տրիֆլի վերջին կտորները:

Իսպանական ռեստորանում մատուցողին ասացի gracias և հեռացա:

Ուտրեխտում անձրևն Ամստերդամի նման չէ. կոշտ ու աղմկոտ է, ինչպես Երևանում:



8.Ռոտերդամը

Ռոտերդամի Հյուսիսային կայարանում կանգնած էր Պոլը՝ շորտերով և հերթական լաքայոտ մայկայով: Երևում է՝ չէր հասցրել քրտնել: Շոգից բողոքում էր, ու ինձ պարտադրել էր չուշանալ:

Վերցրեց ինձ, միասին գնացինք իր տուն, որ ճամպրուկս շպրտենք, դուրս գանք, ուղղվենք դեպի գազանանոց: Դեռ անցյալ անգամ, երբ Միչի ու Աննիի հետ գնացինք Ամստերդամի կենդանաբանական այգի, Պոլը պնդում էր, որ Ռոտերդամինն ավելի լավն է: Բնականաբար, ես չէի կարող այն տեսնելու առիթը բաց թողնել: Իմ մեկնելուց առաջ արդեն որոշել էինք, որ Ռոտերդամում գտնվելուս մեկ օրը գազանների հետ ենք անցկացնելու, ու Պոլն արդեն տոմսերը պատվիրել էր:

...Եվ իրոք... Նախկինում, երբ հարցնում էին, թե որտեղի գազանանոցն է ամենից շատ դուրս եկել, առանց երկար-բարակ մտածելու պատասխանում էի՝ Լայպցիգի: Հենց այնտեղից ինձ մնացել է "Leipzig Zoo" գրությունով անձրևանոցը, որը մի ժամանակ Երևանում էլ էի հագնում ու վազվզում՝ Լայպցիգի գազազանոցից փախածի տպավորություն ստեղծելով:

Բայց Ռոտերդամի գազանանոցում լինելուց հետո արդեն դժվարանում էի ասել, թե որն է ավելի լավը: Վերջիվերջո, այստեղ կար ինձ համար այդքան սիրելի թիթեռների տունը, ինչը տեսել եմ միայն Ամստերդամում ու մեկ էլ Վիեննայում:

Ես ու Պոլը հասցրինք բոլոր կարևոր կենդանիներին տեսնել, թեև ավելորդ քաշն ու հիվանդությունը թույլ չտվեցին, որ մի պտույտի էլ ձգի, որպեսզի կարողանանք ակվարիում էլ գնալ: Ասենք, ես էլ էի հոգնած, ու ծովային հարստությունը տեսնելու մեծ ցանկություն չունեի:

Տուն գնալու ճանապարհին որոշում ենք, թե ինչպես ընթրենք: Պոլը երկու տարբերակ ուներ. կա´մ ինքը կպատրաստի (ի դեպ, շատ համեղ է ստացվում. նախորդ անգամ հասցրել էի համոզվել), կա´մ կգնանք կենտրոն՝ որևէ ռեստորան:

Չգիտեմ ոնց կանգնեցինք ռեստորանի վրա:

Իսկ Ռոտերդամի կենտրոնը քամոտ էր, բարձրահարկ շենքերով: Լրիվ ժամանակակից քաղաքի տպավորություն էր թողնում: Մի պահ ուզում էիր մոռանալ, որ նման թիթիզության պատճառն ընդամենը Երկրորդ համաշխարհայինի ժամանակ ռմբակոծվելն էր:

Ու գնացինք իտալական ռեստորան: Հիշում եմ՝ մոտ երկու ժամի չափ տարբեր թեմաների շուրջ զրուցեցինք:
- Բլոգի իմաստը չեմ հասկանում,- ասաց,- մարդուն հարցնում ես՝ ո՞նց ես, պատասխանում է՝ բլոգս կարդա: Բայց ախր ես իրեն եմ հարցնում: Եթե ուզենայի բլոգը կարդալ, ոչինչ չէի ասի: Էսպես մարդկային շփումը նվազում է...

Քնեցի նույն սենյակում, նույն մատրասի վրա... Մի տեսակ կարոտել էի:

Առավոտյան միասին գնացք նստեցինք: Պոլն ինձ ուղեկցեց մինչև Ամստերդամի օդանավակայան, ու այդպիսով ավարտվեց երկրորդ ճանապարհորդությունս դեպի Նիդեռլանդներ։

______________________________________________


__Շարունակելի...
_____________________

byurakn.jpgԲյուրակն Իշխանյանը ծնվել է 1986 թ․ Մոսկվայում։ Մեծացել է Երևանում՝ լրագրողների ընտանիքում։ Սովորել է Երևանի պետական բժշկական համալսարանում, մասնագիտացել է հոգեբուժության մեջ։ ՈՒսումնառության պրակտիկան անցկացրել է Հոլանդիայում, ապա 2011-ին Էրազմուս մունդուս կրթաթոշակային ծրագրով մեկնել է Եվրոպա՝ կլինիկական լեզվաբանություն մասնագիտությամբ սովորելու։ Ավարտելուց հետո աշխատել  է Նուբարաշենի հոգեբուժարանում և դասավանդել մանկավարժական համալսարանում, կարճ ժամանակ անց մեկնել է Դանիա՝ Կոպենհագենի համալսարանում հոգեբանություն և նյարդալեզվաբանություն մասնագիտությամբ ասպիրանտուրայում սովորելու։
Ներկայումս բնակվում է Դանիայի մայրաքաղաքում։ Մասնագիտական գործունեությունից բացի նաև գրում է պատմվածքներ, զբաղվում բլոգերությամբ և կատարում թարգմանություններ։

Հայկական սեխի բուրմունք' Նիդերլանդներում

20840284_10209493405120018_1839079575_n.jpg
Ընկերս' Մաստրիխտի հայ համայնքի ղեկավար Levon Sarkis -ը (Լևոն Սարգիս), ֆեյսբուքյան անձնական հաղորդագրությամբ սեխի 2 լուսանկար ուղարկեց:
Սովորաբար Լևոնն ինձ լուսանկարներ է ուղարկում, երբ համայնքում գեղեցիկ միջոցառումներ են կազմակերպվում և լուսանկարներն էլ վերաբերվում են դրանց:
Նայելով ախորժալի սեխի նկարներին' զարմացա: Ճիշտ այդպես էլ նկարին կից Լևոնն էր գրել.
- Աշոտ ջան, հիմա պիտի ասես ինչու՞ է Լևոնն այս սեխերի նկարներն ուղարկել:
Հետագա պատմությունն առավել, քան հետաքրքիր էր.
-Այսօր եղել եմ Մաաստրիխտի շուկայում: Վաճառողներից մեկն ամբողջ ձայնով բղավում էր ' Armeense meloen (հայկական սեխ), երբ մոտեցա վաճառողը համտեսի համար այն մասերի բաժանեց: Աննկարագրելի սեխի բուրմունք տարածվեց շրջապատում և մարդիկ մեղվի պես հավաքվեցին հրաշք սեխի շուրջ :
Սովորաբար Հոլանդիայի սուպերմարկետներում վաճառվող տարբեր տեսակի սեխերից, հոտ քաշելուց անգամ չես զգա ոչ մի բուրմունք:
Ընդհանրապես Նիդերլանդներում հայկական մթերքների գրեթե չես հանդիպի ու այս փաստը եզակի է:
Տա Աստված, որ ինչպես միջին դարերում է եղել, հայկական մթերքների մուտքը Եվրոպայի այս երկիր' սովորական երևույթ լինի:

Hay Azian

Sunday 13 August 2017

Բյուրակն Իշխանյանի նիդերլանդական հուշերը / 5.Ամստերդամը նորից 6.Հայերեն խոսող հոլանդացին

2-րդ մաս-5,6
2-րդ մասի պատմությունների սկիզբն այստեղ ՝
1/ 2/ 3

5.Ամստերդամը նորից
Ինձ թվում է՝ մի քաղաք այցելելուց հետո այլևս չպետք է այնտեղ գնալ, որ միշտ կարոտես, ու ինչ-որ կախարդական բան մնա դրա մեջ:

Երբ քայլում էի Ամստերդամում, այլևս չէի զգում, որ դա իմ սիրած քաղաքն է: Ամեն ինչ մի տեսակ սովորական էր ու ոչ ամբողջական. թվում էր՝ ֆրագմենտավորված երազ եմ տեսնում:

Ես հասցրի իմ սիրած բոլոր տեղերում լինել: Ու զարմանում էի, թե ինչքան շատ մանրուքներ է պահպանել հիշողությունս: «Հիմա բազմաշարք պատուհաններով շենքի մոտով կանցնենք»,- մտածեցի: Այդպես էլ եղավ: Բայց ես երբևէ որևէ ուշադրության չէի արժանացրել այդ շենքը, որևէ մեկին չէի պատմել, չէի գրել, չէի լուսանկարել: Ուղղակի ավտոբուսի պատուհանից այն կողմ տեսել էի ու չէի մոռացել:

Հիշում էի անգամ ավտոբուսների կանգառների անունները, բայց զարմանալիորեն շփոթել էի այն մեկը, որի մոտ ապրում էի: Ամեն դեպքում՝ տեսքը հիշեցի, ճիշտ տեղում իջա:

Շտապեցի մեր բակ: Ահա այն շենքի վերջին հարկում էի ապրում: Տեսնես՝ ո՞վ է հիմա այնտեղ, Շակը շարունակու՞մ է վարձով տալ, թե ոչ: Քայլեցի դեպի իմ սիրած ջրանցքը, որը մի անգամ երեկոյան լուսանկարել էի:

.

Կղզի կար, որը ջուրը երկու մասի էր բաժանում: Ու այնպիսի˜ հանդարտություն կար այնտեղ:


Երբեմն, երբ կենտրոնի համար շատ հոգնած էի լինում, նստում էի հենց այդ ջրանցքի մոտ ու զբաղվում իմ մշտական գործով՝ գրելով ու կարդալով:

Քայլեցի դեպի մեկ այլ ջրանցք: Այն բավական լայն էր: Երկու տարի առաջ հենց այդ մեկին վերջինը հրաժեշտ տվեցի, երբ թռիչքիցս երեք ժամ առաջ դուրս եկա մանր-մունր գնումների:
.

Մի քիչ էլ, ու... իմ մշտական սուպերմարկետն է: Այնտեղից սառը թեյ գնեցի ու նստեցի մոտակա ջրանցքի մոտ: Պայուսակիցս հանեցի հաց-կարագ-պանիրը, որը դեռ առավոտյան էի պատրաստել:

Ջրի մեջ բադեր էին ֆռֆռում: Սկսեցի կերակրել: Հետևում էի նրանց աղմուկին, իրարից խլելուն, վազքին, որը մյուսը չհասցնի վերցնել:



Վեր կացա և գնացի դեպի այնտեղ, որտեղ ընդամենը մեկ անգամ եմ եղել, բայց ճամփան անգիր հիշում էի: Դա փայտե արձանների հրապարակն էր, որտեղ մի սիրուն նկար ունեմ... ինքս եմ նկարել: Շատ էի սիրում այդ թաղամասը, ու այնպե˜ս կապրեի այնտեղ:

.

Հրապարակում փայտե արձաններ չկային այլևս: Փոխարենը ծաղիկներ էին՝ ծաղկած փայտեր:


Իմ հաջորդ քայլը կենտրոն գնալն էր: Նստեցի տրամվայ: Մտածում էի՝ ինձ ծանոթ Leidsplein-ից երկու կանգառ շուտ իջնել, որ մի քիչ շատ քայլեմ, այգիներով գնամ:

Պարզվում է՝ Ամստերդամն այնքան լավ չէի հիշում, որքան ինձ թվում էր, որովհետև անընդհատ շրջաններ էի գծում և այդպես էլ իմ ուզած տեղում չէի հայտնվում: Բայց չէ´, այստեղ հարցը հիշելը չէր: Կորցրել էի զգացողությունս քաղաքի նկատմամբ: Չէ՞ որ այն ժամանակ ես միշտ գիտեի՝ ուր եմ գնում, թեկուզ քարտեզ չունեի և երբևէ չէի եղել այդ վայրերում:

.

Իսկ հետո երազեցի Դամ հասնելու, իմ սիրած տեղում նստելու, շուրջս նայելու ու պարզապես անջատվելու մասին:

Ու նույնիսկ Դամը, չնայած բոլոր ճանապարհներն այնտեղ են տանում, դժվարությամբ գտա: Մարդաշատ էր: Իմ սիրած նստարանները զբաղված էին: Անգամ գետնին նստելու հարմար տեղ չկար:


Ինչ-որ բանի շուրջ բազմություն էր հավաքվել: Մոտեցա: Այն նույն պարոնն էր, որը երկու տարի առաջ էլ այստեղ շոուներ էր կազմակերպում՝ բազմելով իր միանիվ հեծանիվի վրա:



Ամբողջ շոուն նույնն էր՝ բառ առ բառ: Ամեն նախադասությունից հետո գիտեի՝ ինչ է ասելու: Միայն կատակները մի քիչ այլ ընթացք ստացան, որովհետև բազմությունից ընտրված օգնականները ոչ թե լեհ էին, այլ ամերիկացի, իսկ անգլերեն չիմացող փոքրիկը՝ իտալացի:

Դամում չէի կարող երկար մնալ, որովհետև ժամը յոթն էր մոտենում, իսկ այդ ժամանակ պետք է Անուշի մոտ լինեի:

Մեծ արագությամբ հասա կենտրոնական կայարան, գնացի հյուսիս՝ իմ սիրած տեղը: Այս անգամ բադերի փոխարեն կարապներ էին լողում: Լուսանկարվեցի: Բայց երբ նայում եմ այդ նկարներին, մի տեսակ ոնց որ ավելորդ լինեմ: Դրանք պետք է դատարկ լինեն՝ առանց ինձ:Հետո շտապեցի հեռանալ, բայց մի պահ կանգ առա, հետ նայեցի, շշնջացի. «Մնաս բարով», որովհետև հավանաբար էլ երբեք չգնամ այնտեղ: Որոշել էի առանց կարևոր առիթի այլևս երբեք Հոլանդիայում չհայտնվել: Հասա Անուշենց: Ուշ էր: Միասին ճաշեցինք, տապակած բանան կերանք: Աննըմարին ու Էլլան շուտ քնեցին: Ես ու Անուշը սրճեցինք: Սիրում եմ Եվրոպայում սուրճ խմել: Ի տարբերություն Հայաստանի, որտեղ այն ինձ համար առույգ մնալու միջոց է, այստեղ համ ու հոտ ունի, և նույնքան հաճելի է, որքան պաղպաղակը:

.

Երբ հասա կենտրոնական կայարան, արդեն մութ էր: Ինչ-որ հայտարարություն եմ լսում Ուտրեխտի մասին: Հոլանդերեն է, չեմ հասկանում: Նայում եմ էկրանին: Ուտրեխտ չկա: Դիմում եմ աշխատողին: Ասում է՝ չի էլ լինելու: Պետք է Բ. տանող գնացքը նստել, այնտեղից՝ ավտոբուսով:

Անհանգստացա: Վախեցա: Կարո՞ղ եմ արդյոք մի ճամփորդություն ունենալ առանց որևէ միջադեպի: Ուշ է, մութ է: Կարող եմ նստել Բ. տանող գնացքը: Ի՞նչ, եթե այնտեղ ավտոբուս չլինի: Ի՞նչ, եթե լինի, բայց չգտնեմ: Ի՞նչ, եթե Ուտրեխտ հասնեմ, բայց արդեն ուշ լինի, տուն տանող ավտոբուս չլինի: Կարո՞ղ եմ մթության մեջ 40 րոպե քայլել. տաքսին շատ թանկ կնստի: Բայց միայն հասնեմ Ուտրեխտ... գիշերը դրսում չմնամ:

Ու Ամստերդամը երազից վերածվեց մղձավանջի:


Սիրում եմ հոլանդական կարգապահությունը, կանոնավորվածությունը, բայց մյուս կողմից էլ դա խանգարում է, որ զգոն լինես, պատրաստ լինես ցանկացած անակնկալի: Եթե Հայաստանի նման անկանխատեսելի լիներ, հետդարձի տոմս նախապես չէի գնի, ավելի շուտ դուրս կգայի, որ նույնիսկ խոչընդոտների դեպքում Բ. քաղաք մթով չգնայի: Բայց որովհետև Հոլանդիան էր, երբևէ մտքովս չէր անցնի, որ Ուտրեխտի կենտրոնական կայարանի լույսերը կարող են գնալ:

Բոլոր դեպքերում, 23:30 հասա Բ. քաղաք: Ավտոբուսը տեղում էր: Կեսգիշերից քիչ առաջ հայտնվեցի Ուտրեխտում, որտեղ նստեցի ավտոբուս ու հանգիստ հասա տուն:



6.Հայերեն խոսող հոլանդացին

Ամիսներով ակումբ չէի մտնում, ու նամակ ստանալն ինձ համար անակնկալ էր: Մտածում էի՝ հերթական վիրտուալ հիվանդս էր, որին պետք է օգնեմ այնքան, որքան գիտելիքներս և հիվանդին չտեսնելը կներեն:

Բայց չէ... Մի մեծ նամակ եմ ստացել, որի պատճառն է դարձել «Գրքանմանը»: Մի շնչով կարդացի: Մի տեսակ անհավատալի էր թվում. հոլանդացի, որը հայերեն էր սովորում, մի մեծ նամակ էր գրել ինձ, որը, իր խոսքերով, ամենաերկարն էր իր գրած հայերեն նամակների մեջ:

Ընդհանրապես, երբ որևէ մեկն իմ գրածը կարդալով ոչ միայն մեկնաբանություն է գրում, այլև ինքն իրեն է ներկայացնում, պատմություններ պատմում, շատ եմ ոգևորվում: Բայց այս դեպքը յուրահատուկ էր, որովհետև ինձ գտել էր ակումբում «Հոլանդիա» բառը փնտրելով, որովհետև իմ մայրենի լեզվով գրել էի նրա հայրենիքի մասին:

Վիրտուալում ամեն ինչ հնարավոր է: Հատկապես ակումբում հաճախ են հայտնվում կասկածելի ինքնություններով մարդիկ: Բայց ես չէի ուզում հավատալ, որ նա հերթական սուտն է, հորինված կերպարը: Չէի ուզում մտածել, որ ինձ ծաղրում են:

Մյուս կողմից, ակումբցիներն էլ էին կասկած հայտնում՝ այդպիսով ստիպելով, որ մինչև վերջ չհավատամ:

Մի օր չդիմացա, ուղիղ հարց տվեցի.
- Դու իսկապե՞ս հոլանդացի ես:
Ստացա պարզ ու միամիտ պատասխան.
- Այո, իսկական ոսկեծամիկ հոլանդացի եմ:
Եվ հղում տվեց, որ նկարները տեսնեմ:

Այլևս չէի կարող չհավատալ, իսկ Հոլանդիա գնալս լավ առիթ էր, որ մինչև վերջ պարզեի՝ ով է:

Ուտրեխտում գտնվելուս վերջին օրը՝ ժամը 3-ին, պայմանավորվեցինք Neude հրապարակում գտնվող տարօրինակ արձանի մոտ, որի լուսանկարը հետագայում Երևանի այրիշ փաբերից մեկում տեսա ու բացականչեցի՝ ես այստեղ եղել եմ:

Թեև 2-3 րոպե շուտ էի գնացել, անմիջապես նկատեցի արձանի մոտ ծալապատիկ նստած երկար մազերով, կարպետե պայուսակով հոլանդացուն: Սկզբում ինձ չնկատեց, որովհետև հետևի կողմից էի գալիս: Հենց բավարար չափով մոտեցա, որպեսզի կարողանար ձայնս լսեր, որպես ստուգում ու որպես ողջույն ասացի.
- Բարև˜:

Կանգնեց, պատասխանեց ողջույնիս ու խնդրեց դանդաղ խոսել, որպեսզի հասկանա:

Ինքնուրույն հայերեն սովորած հոլանդացին նույնքան իրական էր և գոյություն ուներ, որքան ես ու դու, աշխարհի մնացած բոլոր մարդիկ:

Որոշեցինք քայլել ստվերոտ տեղերով. Ուտրեխտում շոգ էր:

Զրուցում էինք ամենատարբեր թեմաների շուրջ: Խոսում էր հայերեն, թեև բավական դանդաղ: Եթե որևէ բառ չէր իմանում, անգլերեն համարժեքն էր ասում: Իսկ ես երբեմն-երբեմն ստիպված էի լինում մի բանը մի քանի անգամ կրկնել, որ հասկանա, բայց համառորեն անգլերենի չէի անցնում:

Չնայած նրան, որ բավական դանդաղ էր խոսում, ինձ զարմացնում էր, թե որքան շատ բառ գիտի: Երևի ավելի շատ, քան սփյուռքից ժամանող մեր բարեկամները, որոնք սիրում են տեղի-անտեղի արանքներում անգլերեն բառեր խցկել:
- Հարուստ բառապաշար ունես,- հիացած ասացի:
- Հարուստ բառա... ի՞նչ:

Ինձ դուր էր գալիս, որ Ռիկը հայերեն ասում էր նաև այն բառերը, որոնց փոխարեն մենք օտարալեզու համարժեքներ ենք օգտագործում:
- Գնանք ջրանցքի մոտ՝ սրճարան:

Եթե թերթեք այս տետրս, կտեսնեք, որ «ջրանցք» բառի փոխարեն գրել եմ «կանալ», որովհետև որոշ դեպքերում չեմ հիշել հայերեն համարժեքը, իսկ հետագայում ավելի հարմար ու հարազատ է եղել օտար տարբերակը: Ամեն դեպքում, երբ տեքստս սկսեցի հավաքել, բոլոր կանալները ջրանցք դարձան:

Իսկ Ռիկն ինձ ստիպեց հասկանալ, որ բոլոր իսկական հայերեն բառերը կիրառելի են, ու եթե հոլանդացին դրանցից խույս չի տալիս, հայը ընդհանրապես չպետք է մտածի դրանց՝ ոչ գործածելի լինելու մասին:

Շարունակելի...
_____________________________

byurakn.jpgԲյուրակն Իշխանյանը ծնվել է 1986 թ․ Մոսկվայում։ Մեծացել է Երևանում՝ լրագրողների ընտանիքում։ Սովորել է Երևանի պետական բժշկական համալսարանում, մասնագիտացել է հոգեբուժության մեջ։ ՈՒսումնառության պրակտիկան անցկացրել է Հոլանդիայում, ապա 2011-ին Էրազմուս մունդուս կրթաթոշակային ծրագրով մեկնել է Եվրոպա՝ կլինիկական լեզվաբանություն մասնագիտությամբ սովորելու։ Ավարտելուց հետո աշխատել  է Նուբարաշենի հոգեբուժարանում և դասավանդել մանկավարժական համալսարանում, կարճ ժամանակ անց մեկնել է Դանիա՝ Կոպենհագենի համալսարանում հոգեբանություն և նյարդալեզվաբանություն մասնագիտությամբ ասպիրանտուրայում սովորելու։
Ներկայումս բնակվում է Դանիայի մայրաքաղաքում։ Մասնագիտական գործունեությունից բացի նաև գրում է պատմվածքներ, զբաղվում բլոգերությամբ և կատարում թարգմանություններ։